-
- Üyelik Tarihi
- 2 Ağu 2016
-
- Mesajlar
- 11,694
-
- MFC Puanı
- -894
Dispepsi, karındaki devamlı ağrıdır. Devamlı ağrıya ilaveten hazımsızlık ve mide ekşimesi de vardır. Fonksiyonel dispepsinin görünen bir nedeni yoktur. Diğer türler röntgen veya endoskopi
ile tanımlanabilir. Tedavisinde h2 blokeri veya bir proton pompası inhibitörü kullanılırDispepsi bir hastalık değil semptomdur. Dispepsi terimi belirsiz karakterde olan üst batın(karın) semptomlar için kullanılır. Konsensus konferansı (Roma II) dispepsiyi, üst abdomende rahatsızlık olarak tanımlamıştır. Tanım olarak dispepsi epigastrik ağrı, hazımsızlık, şişkinlik, dolgunluk, erken doyma, bulantı, yanma, kazınma gibi üst abdomen semptomlarının bir veya birden fazlasını içeren kronik rahatsızlık hissidir. Dispepsi yetişkin populasyonun % 25'inde (%8-54) görülmektedir. Poliklinik başvurularının %7'si ve gastrointestinal yakınmalarının yarısını oluşturmaktadır. Dispepsili hastaların % 50'sinden fazlasında peptik ülser, reflü, kanser gibi organik bir patoloji saptanamaz. Buna fonksiyonel=non-ülser dispepsi denir. Gastroenteroloji polikliniklerine başvuran hastaların 1/4-1/3' ünde sebep fonksiyonel dispepsidir. Hastaların % 65'i 40 yaş altındadır.
Dispepsi semptomlara göre şu şekilde sınıflandırılır: Burada önemli olan hastanın kafasındaki acaba ben kansermiyim? Sorusuna,öyle olmadığını ve kesinlikle fonksiyonel dispepsinin kötü istenmeyen sonuçlara yol açmayacağını uygun şekilde izah etmektir.
Ne yazık ki bu subgruplama ile fonksiyonel dispepsi ile organik dispepsi ayırımı güvenilir bir şekilde yapılamamaktadır. Dispepsili hastaların üst GİS değerlendirilmesinde altın standart tanı yöntemi endoskopidir.
Dispepsinin Oluşum Şekli:
Fonksiyonel dispepsi oluşum şekli tam olarak bilinmemektedir. Bir çok psikososyal ve fizyolojik değişiklik tanımlanmakla birlikte bunların önemi tartışmalıdır:
Diyet ve çevresel faktörler: Kahve, alkol, domates, meyveler, yağlı yiyecekler gibi diyetsel faktörler semptomları şiddetlendirebilmektedir.
Gastroduodenal motilitedeki değişiklikler: Hastaların % 25-60'ında mide motor fonksiyonlarında bozukluklar saptanmıştır. Katı gıdaların mideden boşalımında gecikme,mide gevşemesinde bozukluk ve buna bağlı erken doyma hissi olmaktadır. Mide sintigrafisi, gastroduodenal manometri, elektrogastrografi (EGG) motilite değişikliklerini saptamada kullanılabilir.
Artmış viseral duyarlılık: Gastrointestinal kaynaklı semptomların büyük kısmı bilinçli olarak algılanmazlar. Viseral aşırı duyarlılığı olan kişilerde gastrik distansiyonun (genişlemenin) algılanma eşiğinde belirgin azalma olur. Bu kişilerde midede balon şişirilmesine karşı artmış cevap vardır. Viseral sensitivite artışına yol açan defekt spinal düzeyde veya MSS seviyesinde olabilir.
H.pylori gastriti:Helikobakter pilori denilen bakteri mide ve onikiparmak barsağında ülsere yol açmaktadır. Hp infeksiyonu ilk alınışta geçici olarak dispeptik yakınmalara neden olabilir. 4000 hastayı kapsayan 30 çalışmanın metaanalizi fonksiyonel dispepsi ile Hp arasında ilişki bulunmadığını göstermiştir. Buna ek olarak Hp infeksiyonunun gastrik boşalmayı ve viseral algılamayı etkilediği gösterilememiştir.
Aerofaji (hava yutma): Aşırı hava yutma hıçkırık, geğirme, şişkinlik, karın ağrısı ve aşırı gaz çıkarmaya neden olabilir.
Psikososyal faktörler: Hastanın semptomları sosyal ve psikolojik faktörlerle alevlenme gösterebilir. Fonksiyonel dispepsili hastalarda anksiyete, depresyon, somatiform bozukluklar, panik atak gibi psikiyatrik bozukluklarda artış görülmektedir. Stres, motiliteyi, otonomik regülasyonu, viseral ağrı eşiğini etkileyerek semptomlara neden olabilir.
ile tanımlanabilir. Tedavisinde h2 blokeri veya bir proton pompası inhibitörü kullanılırDispepsi bir hastalık değil semptomdur. Dispepsi terimi belirsiz karakterde olan üst batın(karın) semptomlar için kullanılır. Konsensus konferansı (Roma II) dispepsiyi, üst abdomende rahatsızlık olarak tanımlamıştır. Tanım olarak dispepsi epigastrik ağrı, hazımsızlık, şişkinlik, dolgunluk, erken doyma, bulantı, yanma, kazınma gibi üst abdomen semptomlarının bir veya birden fazlasını içeren kronik rahatsızlık hissidir. Dispepsi yetişkin populasyonun % 25'inde (%8-54) görülmektedir. Poliklinik başvurularının %7'si ve gastrointestinal yakınmalarının yarısını oluşturmaktadır. Dispepsili hastaların % 50'sinden fazlasında peptik ülser, reflü, kanser gibi organik bir patoloji saptanamaz. Buna fonksiyonel=non-ülser dispepsi denir. Gastroenteroloji polikliniklerine başvuran hastaların 1/4-1/3' ünde sebep fonksiyonel dispepsidir. Hastaların % 65'i 40 yaş altındadır.
Dispepsi semptomlara göre şu şekilde sınıflandırılır: Burada önemli olan hastanın kafasındaki acaba ben kansermiyim? Sorusuna,öyle olmadığını ve kesinlikle fonksiyonel dispepsinin kötü istenmeyen sonuçlara yol açmayacağını uygun şekilde izah etmektir.
- Ülser benzeri dispepsi: İyi lokalizasyon gösteren ,sıklıkla açlıkla artan ve gıda veya antasit alımı ile hafifleyen üst batın ağrısı
- Dismotilite benzeri dispepsi: Hastanın mide barsak hareketlerinde koordinasyon bozukluğu vardır. Zayıf lokalizasyon gösteren, yemeklerle artan, şişkinlik, erken doyma, bulantı ve kusma ile hissedilebilen rahatsızlık hissi
- Reflu benzeri dispepsi: Çok belirgin olmayan heartburn (yanma) ve/ veya regürjitasyon(ağza acı su gelmesi) ile birlikte görülen üst batında rahatsızlık veya ağrı hissi
- Sınıflandırılamayan dispepsi
Ne yazık ki bu subgruplama ile fonksiyonel dispepsi ile organik dispepsi ayırımı güvenilir bir şekilde yapılamamaktadır. Dispepsili hastaların üst GİS değerlendirilmesinde altın standart tanı yöntemi endoskopidir.
Dispepsinin Oluşum Şekli:
Fonksiyonel dispepsi oluşum şekli tam olarak bilinmemektedir. Bir çok psikososyal ve fizyolojik değişiklik tanımlanmakla birlikte bunların önemi tartışmalıdır:
Diyet ve çevresel faktörler: Kahve, alkol, domates, meyveler, yağlı yiyecekler gibi diyetsel faktörler semptomları şiddetlendirebilmektedir.
Gastroduodenal motilitedeki değişiklikler: Hastaların % 25-60'ında mide motor fonksiyonlarında bozukluklar saptanmıştır. Katı gıdaların mideden boşalımında gecikme,mide gevşemesinde bozukluk ve buna bağlı erken doyma hissi olmaktadır. Mide sintigrafisi, gastroduodenal manometri, elektrogastrografi (EGG) motilite değişikliklerini saptamada kullanılabilir.
Artmış viseral duyarlılık: Gastrointestinal kaynaklı semptomların büyük kısmı bilinçli olarak algılanmazlar. Viseral aşırı duyarlılığı olan kişilerde gastrik distansiyonun (genişlemenin) algılanma eşiğinde belirgin azalma olur. Bu kişilerde midede balon şişirilmesine karşı artmış cevap vardır. Viseral sensitivite artışına yol açan defekt spinal düzeyde veya MSS seviyesinde olabilir.
H.pylori gastriti:Helikobakter pilori denilen bakteri mide ve onikiparmak barsağında ülsere yol açmaktadır. Hp infeksiyonu ilk alınışta geçici olarak dispeptik yakınmalara neden olabilir. 4000 hastayı kapsayan 30 çalışmanın metaanalizi fonksiyonel dispepsi ile Hp arasında ilişki bulunmadığını göstermiştir. Buna ek olarak Hp infeksiyonunun gastrik boşalmayı ve viseral algılamayı etkilediği gösterilememiştir.
Aerofaji (hava yutma): Aşırı hava yutma hıçkırık, geğirme, şişkinlik, karın ağrısı ve aşırı gaz çıkarmaya neden olabilir.
Psikososyal faktörler: Hastanın semptomları sosyal ve psikolojik faktörlerle alevlenme gösterebilir. Fonksiyonel dispepsili hastalarda anksiyete, depresyon, somatiform bozukluklar, panik atak gibi psikiyatrik bozukluklarda artış görülmektedir. Stres, motiliteyi, otonomik regülasyonu, viseral ağrı eşiğini etkileyerek semptomlara neden olabilir.