Hikayeyi okuduktan sonra bir kez daha konuşurken düşünmek ve sözlerimize dikkat etmemiz gerektiğini anladım. Tek bir söz bile insanın sonuna bedel olabilir. RABBİM Hepimizi bu tur durumlarda muhafaza eylesin.
İşte Hikayemiz ;
Ebu Hureyre (RadiyAllahu Anh) şöyle dedi:
Rasulullah (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) işittim şöyle buyuruyordu:
“İsrail oğullarında kendi aralarında kardeşlik bağı kurmuş iki kişi vardı. Bunlardan birisi günah işler, diğeri ibadetlerde müctehid idi (çalışırdı).
İbadetlerde uğraşan kişi, diğerini günah üzere gördü ve ona:
−Bu işten vazgeç! derdi.
Yine bir gün onu bir günah üzere gördü ve ona:
−Bu işten vazgeç! dedi.
Günah işleyen kişi de:
−Sen beni Rabbimle baş başa bırak! Sen benim üzerime bir bekçi mi gönderildin? dedi.
İbadetlerde uğraşan kişi de:
−Allah’a yemin ederim ki Allah seni bağışlamaz! ya da Allah seni cennete girdirmez! dedi.
Derken ikisi de öldü ve her ikisi de âlemlerin Rabbinin huzurunda bir araya geldiler.
Allah-u Teâlâ, ibadetlerde uğraşan kişiye:
−Sen Beni biliyor muydun? Yoksa benim elimde bulunanlara güç yetiren birisi miydin? diye sordu.
Allah-u Teâlâ, günah işleyen kişiye:
−Rahmetimle git! Cennete gir, dedi.
Allah-u Teâlâ, ibadetlerde uğraşan kişi için de:
−Bunu cehenneme götürün! dedi.”
Ebu Hureyre (RadiyAllahu Anh) şöyle dedi:
“Nefsim elinde olan Allah’a yemin ederim ki o kişi bir kelime konuştu, dünyasını ve ahiretini azaba sürükledi.”
Ebu Davud 4901
Cündeb (RadiyAllahu Anh) şöyle dedi:
Rasulullah (SallAllahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
“Bir adam; VAllahi Allah falanı bağışlamaz dedi. Kuşkusuz ki Allah-u Teâlâ şöyle buyurdu:
−Benim adıma falanı bağışlamayacağıma yemin eden de kimmiş?! Kuşkusuz ki Ben onu bağışladım ve senin amelini de iptal ettim!”