Türk oyun yapımcıları belli sıklıklarda ortaya çıkmakta. Ancak Yoğurt Teknolojileri bugüne kadar en somut adımları atan firma. PUSU’nun yapımcılarını firma sahibi Cemil Türün’ün açıklamalarıyla geç olmadan tanıyın.

PUSU ve Kriz oyunları için büyük emek verdiniz. Bu işe girdiğinize pişman oldunuz mu?

Genel olarak oyun üretimi işine girdiğinize pişman oldunuz mu diye soruyorsanız cevabım hızlı bir hayır. Pusu ve biraz da Kriz ülkemizde üretimi olmayan ya da çok sınırlı miktarda yapılabilen bilgisayar oyunlarına bir orijinal el atış örneğiydi. Bu iş böyle yapılır diyebilmek için başlanmış çabalardı. Bu deneyimler neyin nasıl yapılacağını da, nasıl yapılmaması gerektiğini de öğretti bize. Örneğin Kriz'in Yoğurt Teknolojileri bünyesinde olgunlaştırılan kısımları değil, bizim dışımızda gelişen parçaları sorun yarattı ve bu oyun ne yazık ki hala çıkamadı. Bundan sonra tüm üretim prosesi firmamızca kontrol edilemiyorsa o işe girmeme kararı almamıza yol açan bir örnektir Kriz. Yani Kriz için bir pişmanlık yaşadım ama nedeni zannettiğinizden farklı idi sanıyorum.

Biz kendimizi ülkemizde "Anadol deneyimi" diye bilinen yerli otomobil üretme macerasının bir benzerini yaşıyor gibi görüyoruz. Geçenlerde bu konuda yayınlanmış yeni bir kitapta da okudum ve bizim de başımıza gelen pek çok şey Anadol konusunda da yaşanmış: Burada yapabileceklerine inanmayan, bir türlü kendi insanına güvenemeyen, ayrıca kendisine de güvensiz bir sanayi önderliğimiz olmuş. Biz, oyun konusunda yerli motoru olan, yerli sanayi üretimi bir oyun çıkartabildik Pusu ile. Eleştirilebilecek noktaları tabii ki vardır ama ortada da basılı bir oyun vardır, bunun ortaya çıkması da 10-15 bireyin yıllarca süren takım oyununun ve inancının sonucunda gerçekleşmiştir.

Türk Oyun sektörü sizce ne aşamada? Yakın gelecekte bizi ne gelişmeler bekliyor?

Türk oyun sektörü diye bir şey varsa, bunlar 5-6 küçük gruptur. Altında toplanılacak, bayrak olabilecek bir önder kuruluş henüz yok. Bizim firmamızda bunu görmek isteyen genç arkadaşlar var, sağolsunlar. Ama biz de bu bayrak olabildiğimizi iddia edemeyiz. Daha oraya epey yolumuz var.

Yapılanları dünya ölçeğinde inceleyelim isterseniz: Dünyada üç boyutlu oyun yapabilen 20 civarında ülke var. Bizimkisi de bunların arasında. Ancak dünyada oyun sektörü, değil 3-5 ülkenin, 3-5 şirketin kontrolüne girmiş durumda. Bugün sizin yaptığınız oyun üretimi, bulunduğunuz yer neresi olursa olsun, ne bedele geliştiriyor olursanız olun, siz bu 3-5 global firmanın malı değilseniz marjinal kalmaya mahkumdur. Artık bağımsız üretici, tek adam oyunu, işte, Balkanlarda bir stüdyonun oyunu filan kalmamış durumda. Ortada olanların var oluşu da dediğim gibi marjinal düzeyde, aynı bizim şirket gibi.
Bunu yıkabilecek gelişmeler kitlesel oyunlarda, yani massively multiplayer oyunlarda olabilir. Bu konuda global liderler biraz geriden takipte gibi görünüyor. Dünyada bu tür oyunların lideri olan ülke Güney Kore. Pazar büyüklüğü açısından da bu ülke ve Çin hayli enteresan düzeylerde seyrediyorlar, Kore'de bir tek firmanın yıllık cirosu 200 milyon dolarlar seviyesinde. Bu oyunlarda şu anda yaygın olarak kullanılan PS2 ve benzeri eski nesil konsol'lar hiçbir varlık gösteremiyorlar, çünkü internet üzerinden PC'dekilere denk düzeyde oyunlar oynatamıyorlar. Yeni nesil makinelerde genişbant internet oyunlarının nasıl bir gelişim seyri ortaya koyacağı ise şu anda bilinmiyor.

Kısacası Türk oyun sektörü diye bir şey olacaksa bunun için önce bir lider firma ortaya çıkmalı. Bu firma da mesela Kore'de olduğu gibi Avrupa'lı ve ABD'li standartları çok aşan bir başarı elde edebilmeli. Aksi takdirde bu coğrafyadan bir dünya oyuncusu çıkması imkansıza yakın görünüyor.

Bugüne kadar oyun olarak görmediğimiz daha önce hiç yapılmamış ama sizin için özel olan bir film, karakter çizgi roman vs var mı? Böyle bir projeyi hayata geçirecek misiniz?

Evet var. Dil olarak minyatür tarzı görsellik ve grafikler oyunlarda denenmedi. Ben ilk okuduğum günden beri zaman zaman Orhan Pamuk'un "Benim Adım Kırmızı" romanının oyununu yapmayı düşlüyorum. Hem görsel tarz olarak farklılaşılabilir hem de hikaye olarak dünya oyuncularına özgün gelebilecek bir konusu var. Oyuncuların, aynı olay içindeki farklı karakterleri onların gözlerinden oynayabilmeleri, hatta bir ölünün ya da bir köpeğin gözünden bile oynayabilecek olmaları fikri bana ilginç geliyor. Ayrıca romanın içeriğindeki minyatür yapan ressamların atelyesi ile bizim oyun yapan arkadaşlarımızın atelyesi arasında da paralellikler var. Bizim için de, Pamuk'un romanındaki saray minyatürcülerinin Batı'lı ressamların perspektif kullanmasına karşı geliştirdikleri düşüncelerin benzerlerini üretirken uygulamada onlara (Batı'lı oyun tasarımcılarına) eşit ya da onlarınkini aşan bir teknik kullanmak fikri tüylerimi ürpertiyor. Orhan Pamuk da muhtemelen romanındaki anlatım tekniğini kullanırken buna benzer bir hisle içinden coşmuş olabilir. Örneğin kırmızı rengi dile getirip konuşturmak fikri bence gerçekten benzersiz.

Yoğurt Teknolojileri’nin yeni projeleri nelerdir?

Şu anda kendimize özgü bir karakter (Archer) ve onun dünyası üzerinde çalışıyoruz. Aynı zamanda da bir üst basamak olan multiplayer yani çok oyunculu teknikte uzmanlaşmak istiyoruz. Bir sonraki aşama ise massively yani kitlesel olarak oynanabilecek çok oyunculu oyun yapabilmek. Görülebilir gelecekteki hedeflerimiz bunlar. Arada "Benim Adım Kırmızı"'yı yapmak da olabilir bilemiyorum, bu konuda daha detaylı çalışmamız lazım. Bunların yanısıra arada bir çok satacağı düşünülen bir filmle ilgili olarak bizi arayanlar oluyor, ya da biz onları arıyoruz. O tarz bir proje ile de karşınıza çıkabiliriz.