baktım benim ona verdiğim değeri o vermiyor mu? eskiden ben söylemeden kendi isteğiyle yaptığı şeylere bugün bahanelerle mi geliyor? Benimle ilgilenmiyor, bana zaman ayırmıyor, beni ihmal mi ediyor? Bir de üzerine utanmadan sıkılmadan ukalalık mı yapıyor? çok basit. "yolumu onunkinden tamamıyla ayırıyorum"
çünkü çoğu insanlarda şunu gözlemledim ben: karşıdaki insanın kendi ellerinde olduğunu sezdiklerinde anında bir tarafları kalkıyor ve değişiveriyolar. kendilerini bir şey zannediyorlar. sanıyorlar ki onlarsız bu devran dönmez ve vazgeçilmezler. Kendilerini o kadar önemli ve değerli hissetmelerinin öz kaynağı halbuki sensin farkında değiller. o yüzden size özünden değer vermeyen insanları hayatınızdan eleyin ve asla tahammül etmeyin ki siz hayatlarından çıkınca aslında kendileri hakkında hissettikleri şeylerin nasıl sıfırlanıp yeniden monotonlaştığını anlasınlar. gerçeklerin farkına varmaları konusunda onlara bu şekilde yardımcı olmak gerekir diye düşünüyorum.