EsiLa adlı üyeden alıntı:

Dostluktaki durumun sevgiliyle farklı olduğunu düşünüyorum.
Dostumla muhabbetim her ne olursa olsun ve ne kadar süreli olursa olsun dostluğum ilerler ve arada patavatsızca kurulan cümleler yutulabilir.
Sevgili ile bir süre sonra muhabbet durma noktasına gelmese bile,insan kendisini birazda olsa rahat hissetmediğini anlıyabiliyor ve offlamalar pufflamalar oluşabiliyor.Aradaki ilişki sevgiden çok alışkanlığa dönüp iki birey farklı heyecanlar arıyabiliyor.

Genişletmek için tıkla ...

Bence her iki şekilde de mesafeyi koruyacak şekilde samimi olmak daha mantıklı olsa gerek

Kendimi bildim bileli mantığıma ve kişilik özelliklerime aykırı bir söz olmuştur.
Keşke,iş telaşından zaman bulupta, sevdiğim insanlara daha fazla zaman ayırabilseydim diyorum.
Zaman dediğiniz şey su gibi akıp gidiyor.Bugün varız yarın yokuz.Oflayıp pufflayarak yine mi bu dediğiniz insanın her an ölüm haberini alıp,keşke daha çok sohbet edebilseydim deme ihtimaliniz çok yüksek.
Haftanın bir günü telefonu elime alır rehberdeki bir çok kişiyi arayıp hàlini hatırını sorarım.Yaklaşık 7-8 yıllık bir alışkanlıktır.Zamanla bundan rahatsız olanları hissettiğimden eledim.
Neyse uzatmayayım, bence insanlar değer verdikleri kişilerle her zaman konuşmaya zaman geçirmeye gayret etmeli.Hiçbir şey için bile olmasa bir nasılsın demek için bile zaman ayırmalı.
Karşınızdaki kişi havaya girersede uzak durmak iyidir.

Aklıma Zuhal Olcay ve Haluk Bilginer'in bir filmini getirdi bu söz.
Asla doğruluğuna inanmıyorum.Muhabbetin ilerlemesi ve insanların yüz göz olmasıyla saygıyı kaybetmesinden kaynaklanan bir durumdur bence.Ve aralarında süpriz kişilikle alakalı hiç bir davranış şeklinin kalmaması...

Çok muhabbet tez ayrılık getirmez. Niye getirsin? Hiç kimseyle çok muhabbet ettiğinden dolayı ayrılmazsın.
Fazla samimiyet aradaki saygıyı kaybettirebilir ama az. Samimiyet de aradaki saygıyı kaybettirebilir. Bunun muhabbetin çokluğuyla ya da azlığıyla bir alakası yok. Tamamen karşındaki kişinin kişiliği ve senin kişiliğinle alakalı. Kafalar uyuşuyorsa bu sonsuza kadar da gider. Çok muhabbeti olup yıllarca konuştuğum arkadaşlarım da var -ki onlarla hala görüşüyorum- , iki gün sonra soğuduklarım da var, başta iyi başlayıp iki saat sonra dayanamadığım insanlar da...
Yani diyeceğim o ki muhabbetten değil insanların karakterinden ve kişiliğinden olur bu ayrılık.

Ama sözü başka bir yönden ele alacak olursak çok muhabbet tez ayrılık getiriyor. O da şöyle: muhabbet koyu olunca zaman hızla akıp gidiyor :honk:

Çok değer verdiğimizden dolayı bence

Yanlıi düşünce bence

Çok muhabbet tez ayrılık getirirmiş
Katılmıyorum...

İpin ucunu kaçırdığınızda, nekadar muhabbet ettiğinizin zamansal olarak çok bir anlamı olmuyor...
Kime göre az kime göre çok, azlık ve çoklukta göreceli bir kavramdır...

Kişi söz ve fiileerinden sorumludur, sorumluluk bilinciile gareket eden ve ilkesel davranan kişi asla aradaki saygı ve değer yargısının kalkmasına müsade etmez...