Bana göre bu ölümlü Dünyada en kalıcı olan insanları seven, özgüvenli ve çalışkan bireyler yetiştirmektir. Bu öncelikli olarak çekirdek ailede başlar. Bizler önce kendi çocuğumuzla başlamamız gerekir. Bir fıkra vardır: Adamın biri yollarda bir şeyler arıyormuş oradan geçen Hoca ne arıyorsun sana yardımcı olayım demiş. Adam; evin içinde kapının anahtarını kaybettim. Hoca, bee adam evin içinde niye aramıyorsun, O da evin içi karanlık demiş. Önce iyi birey olacağız sonra çocuklarımız
Ülkemiz, Dünyamız ve Evrenimize duyarlı insanlar oluruz..
Çocuk yetiştirmek özverili ve zahmetli olduğu kadar kolay. Bebekler ilk yıllarında çevresinde gördüklerini ve davranışlarını belleklerine kayıt ediyorlar, bu yıllardaki kazanımları yetişkin olduklarında da kalıcı olur. Bebekler dünyaya geldiklerinde önce anneleriyle iletişim kurar belli bir zamandan sonra tabii süreç sağlıklı geçerse (annelerin ekstra pek bir şey yapmalarına gerek yok) çevrelerindeki ikinci kişiye yöneliyorlar. Çocukların kafalarını meşgul edecek davranışlardan kaçınmamız, onların anlayacakları şekilde sade yaklaşmamız gerekir. Çocuklarımıza öncelikli olarak sürekli bitmeyen sevgi vermemiz gerekir. Sevginin bir çeşidi de çocuklarımıza vakit ayırmaktır. Anne- babalar olarak onların düzeylerine inerek canlı coşkulu sohbetler etmek ve oyunlar kurarak oynamalıyız. Oyunların şöyle de faydaları olabilir: Çocuklar ilk yaşlarında belli kuralları öğrenirken zorlanır ve bizler de zorlanırız. Bence bir şeyler öğrenmesini istediğimizde oyunların içinde öğretmemiz daha kolay olur. Ya değilse sürekli can sıkıcı oluruz ve çocukların o kendi dünyalarına özgün iç yeşermelerini tam ortaya çıkaramayız. Bu nedenle belli kuralları öğretirken biz yanlarında olmasak da çocuklar ileriki yaşlarda kendi iç disiplinlerini bizsiz uygulamaları gerekir.
-TzcN
Çocuk yetiştirmek özverili ve zahmetli olduğu kadar kolay. Bebekler ilk yıllarında çevresinde gördüklerini ve davranışlarını belleklerine kayıt ediyorlar, bu yıllardaki kazanımları yetişkin olduklarında da kalıcı olur. Bebekler dünyaya geldiklerinde önce anneleriyle iletişim kurar belli bir zamandan sonra tabii süreç sağlıklı geçerse (annelerin ekstra pek bir şey yapmalarına gerek yok) çevrelerindeki ikinci kişiye yöneliyorlar. Çocukların kafalarını meşgul edecek davranışlardan kaçınmamız, onların anlayacakları şekilde sade yaklaşmamız gerekir. Çocuklarımıza öncelikli olarak sürekli bitmeyen sevgi vermemiz gerekir. Sevginin bir çeşidi de çocuklarımıza vakit ayırmaktır. Anne- babalar olarak onların düzeylerine inerek canlı coşkulu sohbetler etmek ve oyunlar kurarak oynamalıyız. Oyunların şöyle de faydaları olabilir: Çocuklar ilk yaşlarında belli kuralları öğrenirken zorlanır ve bizler de zorlanırız. Bence bir şeyler öğrenmesini istediğimizde oyunların içinde öğretmemiz daha kolay olur. Ya değilse sürekli can sıkıcı oluruz ve çocukların o kendi dünyalarına özgün iç yeşermelerini tam ortaya çıkaramayız. Bu nedenle belli kuralları öğretirken biz yanlarında olmasak da çocuklar ileriki yaşlarda kendi iç disiplinlerini bizsiz uygulamaları gerekir.
-TzcN