Çocuklarda öfke patlamaları




Hemen hemen her çocuk büyüyüne kadar birkaç kez öfke patlaması yaşamıştır. Öfke patlamaları genelde 2 yaşına doğru olabilse de daha erken dönemlerde de görülebilir. Öfke patlamalarının birçok nedenleri olabilir. Çocuk bir durumdan dolayı hayal kırıklığı yaşamış olabilir. Çok istediği bir şey konusunda engellenmiş olabilir. Şiddete maruz kalmış olabilir.
Diğer yandan öfke patlamaları yaşayan çocuklarda şunlara da bakmak gerekir. Çocuğa acaba yeterince ilgi gösteriliyor mu? Sevgi ve şefkatle davranılıyor mu? Çocuk anne ve babasıyla dışarı çıkıyor mu yoksa sürekli evde mi duruyor? Çocuğun oynayabileceği oyuncakları var mı? Oyuncaklarıyla oynamasına engel olunuyor mu? Sürekli hayır mı deniyor? Sürekli bir engellenme durumu mu var? Tüm bu ve buna benzer durumlar çocuklarda öfke patlamalarına yol açabilir.
Aslında öfke patlaması anı zor bir durumdur. Hem anne hem de çocuk için zor bir durum. Çünkü o anda çocuğu sakinleştirmek kolay değildir. Hatta çocuk kendine zarar bile verebilir.
Önemli olan buna benzer durumlarda ne yapacağınızı bilmektedir.
Bazı anneler bu öfke patlamalarında çocuğa karşı bir şiddet ve öfke yönelmesi durumu yaşayabilmektedir. Ya da çocuğa karşı ters bir tutum takınabilmektedirler. Bu çocuğun daha da hırçınlaşmasına yol açar. Böyle bir durumda önce sakin olmak çok önemlidir. Çocuğa onun tepkisiyle karşılık vermemek gerekir. Mesela böyle bir durumda onun bulunduğu odadan bir süreliğine ayrılın. Kendi kendine odada kalsın. Bir süre sonra kendisi yatışacaktır. Çünkü sizin orada olmanız onu susturmayacaktır. Çünkü o öfkesini size göstermeye çalışmaktadır.
Odadan uzaklaştıktan sonra bir süre bekleyin. Çocuğunuz yatıştıktan sonra odaya tekrar girin. Ona dostça davranın ve sarılın. Onun sorunu hakkında konuşmaya çalışın. Diğer yandan çocuğunuzu iyi tanımaya çalışın. Acaba ne zamanlar daha hırçın oluyor, öfkeli durumları ne zamanlar yaşıyor. Bunları tespit etmeye çalışın. Bu durumlardan uzak tutmaya veya bu durumların onu etkilemesine izin vermeyin. Mesela uyurken onu uyandırmak ondan olumsuz bir etki yaratıyor olabilir. Bu da onda kızgınlığa yol açabilir. Kalabalık ortamlara pek girmek istemeyebilir. Daha bir çok neden olabilir. Onun için çocuğunuzu iyi gözlemlemeniz yerinde olacaktır
Bazı anne babaların bu öfke krizleri konusundaki tavırları olması gerektiği gibi değildir. Çocukları öfke patlamasına girmesin, ağlamasın diye onların her dediklerini yerine getirme eğilimindedirler. Evet; çocukları her şeyin kısıtlamak zararlıdır. Fakat onun öfke patlamalarını önlemek için de olmaması gereken bir şeyi kabul etmek de başka bir sorundur.
Böyle davranmak çocuğun gelişimi açısından da ters sonuçlar doğurur. Onu daha bencil, hırçın, şımarık yapar. Kendisini herkesten daha önemli görür. Size hükmeder. Bununla başa çıkamazsınız. Onun için davranışlarınızda dengeli ve tutarlı olmalısınız. Tabi zaman zaman esnek davranabilirsiniz. Hepten yasakçı bir tavır da iyi değildir. Fakat çocuk eğitiminde onun her isteğini yerine getirmek gibi bir madde de yoktur.