Çocuk olmak istemiyorum

Çocuk olmak istemiyorum artik biliyorum alnımda silinmeyen yazgın var çocuk olsam beni bekleyeceksin o köse basında...

Kahretmiyorum sana inan...
İçime atıyorum içimde biriktiriyorum çığlıklarımı...
Susuyorum...

Kahretmiyorum sana inan.
Kızgın da değilim...
Her gün biraz daha uzaklaşıyorum kendimden koynumda sensizlik...
Umutsuz yarınlar
Kahrediyorum kendime...
Kendime konuşuyorum artik
Bağırıyorum küfür ediyorum hatta..
Sana susuyorum...

Öldü diyorum o hayallerde büyüttüğümüz çocuklar.
Yasamıyor artik...
Yasaydı diyorum hepsi bir sen olacaktı ama biliyorum ki demekle olmuyor...
Öldüler ve ben hala onlara mezar arıyorum...
içimde kokuyorlar
Ve ben uyuyamıyorum...

Susuyorum içimde biriktiriyorum çığlıkları.
Duyma...
İnan gelmen için değil artik hiç bir çırpınış...
Ergün sensizliğe düşüyorum
Dizlerim kanıyor her yere düşüşümde
Ben yine de susuyorum..



Kendime bakıyorum senin gözlerinden
Ne tuhaf hiçbir şey bulamıyorum.
Hiç mi yasamadım ben sende?
İnan hissediyorum onu nasıl sevdiğini kulağına fısıldadığınları duyuyorum.
Duydukça susuyorum ben sana..
Onun sacları geziyor avuçlarında biliyorum
Oysa benim avuçlarım kanıyor...
Avuçlarımda biriktiriyorum günahlarımı
Bu askın günahları çok ağır gelmekte...
İki çocuktuk biliyorsun büyüyememiş belki de büyümek istememiş.
Ben artik büyüyorum sen çocuk kal oldu mu?
Hani benim hep sevdiğim
Hayalini kurduğum adam ol...
Çocukluğu yasa sen bu yüzden kahretmiyorum sana.


Ah sevgili...
Ah..
Ergün sensizliği soluyorum
Her gün merhaba diyorum güneşe gülümsüyorum. İsyan ediyorum bazen olmamalıydı sonumuz böyle diyorum.

Ben seni ondan daha çok sevdim./ bunlar için geç biliyorum.
İçime atıyorum sır olacaksın ömrümce içimde.


Yok olmaya hazır mısın benimle birlikte