- Üyelik Tarihi
- 3 Haz 2013
- Konular
- 112
- Mesajlar
- 2,254
- MFC Puanı
- 2,610
Charles Hartshorne, 1897 Pennsylvania doğumlu, Amerikalı filozof, ilahiyatçı ve Tanrıyı kozmik evrimde bir katılımcı olarak değerlendiren süreç felsefesinin en etkili savunucularından kabul edilen bir eğitimcidir.
1923'te felsefe alanında doktorasını da yaptığı Harvard Üniversitesinde lisans eğitimini tamamlayan Hartshorne, sonrasında Martin Heidegger ve Edmund Husserl ile tanıştığı ülke olan Almanya'da eğitim görmüştür. Almanyadaki eğitiminin ardından Harvard'da ders vermek için Amerikaya geri dönmüştür. Başarılı bir eğitimci olarak Chicago, Emory ve Texas Üniversitelerinde felsefe dersleri vermiştir. Ayrıca Amerikan Felsefe Derneği ve Amerika Metafizik Derneği başkanı olarak görev yapmıştır.
Hartshorneın çalışmaları, aynı zamanda arkadaşı ve akıl hocası olan Whitehead tarafından şekillendirilmiştir. Hartshorne, Whiteheadin süreç teolojisi olarak adlandırılan felsefesini, yaratıcı bir metafizik yorumu ile Panenteizme (diyalektik teizm) uyarladı. Hartshornein felsefesinde, Tanrının mükemmelliği, canlıların evriminde ve yaratıcılığında görülür ve Tanrı, hem özgür hem de özgür olmayan, bilinçli ve bilinçsiz, ebedî ve zamansal olarak iki yönlü olarak düşünülür. O, Tanrı'yı kesinlikle değişmez bir varlık olarak değil, devam eden bir süreçte insanlara karışan bir varlık olarak değerlendirmiştir.
Yaşam Felsefecileri Kütüphanesi serisinde bir cilt konusu olan Hartshorne, uzun ve seçkin kariyeri boyunca pek çok kitap yazmıştır. Başlıca çalışmaları arasında Hümanizmin Ötesi (1937), İlahi Relativite (1948), Sosyal Süreç Olarak Gerçeklik (1953), Mükemmelliğin Mantığı (1962), Aquinas'tan Whitehead'e: Yedi Yüzyıl Din Metafiziği (1976), Kainatsızlık ve Diğer Teolojik Hatalar (1983) ve Amerikan Felsefesinde Yaratıcılık (1984) yer almaktadır. Otobiyografisi olan The Darkness and Light (Işığın Karanlığı) adlı kitabı 1990 yılında yayımlandı.
1923'te felsefe alanında doktorasını da yaptığı Harvard Üniversitesinde lisans eğitimini tamamlayan Hartshorne, sonrasında Martin Heidegger ve Edmund Husserl ile tanıştığı ülke olan Almanya'da eğitim görmüştür. Almanyadaki eğitiminin ardından Harvard'da ders vermek için Amerikaya geri dönmüştür. Başarılı bir eğitimci olarak Chicago, Emory ve Texas Üniversitelerinde felsefe dersleri vermiştir. Ayrıca Amerikan Felsefe Derneği ve Amerika Metafizik Derneği başkanı olarak görev yapmıştır.
Hartshorneın çalışmaları, aynı zamanda arkadaşı ve akıl hocası olan Whitehead tarafından şekillendirilmiştir. Hartshorne, Whiteheadin süreç teolojisi olarak adlandırılan felsefesini, yaratıcı bir metafizik yorumu ile Panenteizme (diyalektik teizm) uyarladı. Hartshornein felsefesinde, Tanrının mükemmelliği, canlıların evriminde ve yaratıcılığında görülür ve Tanrı, hem özgür hem de özgür olmayan, bilinçli ve bilinçsiz, ebedî ve zamansal olarak iki yönlü olarak düşünülür. O, Tanrı'yı kesinlikle değişmez bir varlık olarak değil, devam eden bir süreçte insanlara karışan bir varlık olarak değerlendirmiştir.
Yaşam Felsefecileri Kütüphanesi serisinde bir cilt konusu olan Hartshorne, uzun ve seçkin kariyeri boyunca pek çok kitap yazmıştır. Başlıca çalışmaları arasında Hümanizmin Ötesi (1937), İlahi Relativite (1948), Sosyal Süreç Olarak Gerçeklik (1953), Mükemmelliğin Mantığı (1962), Aquinas'tan Whitehead'e: Yedi Yüzyıl Din Metafiziği (1976), Kainatsızlık ve Diğer Teolojik Hatalar (1983) ve Amerikan Felsefesinde Yaratıcılık (1984) yer almaktadır. Otobiyografisi olan The Darkness and Light (Işığın Karanlığı) adlı kitabı 1990 yılında yayımlandı.