-
- Üyelik Tarihi
- 2 Ağu 2016
-
- Mesajlar
- 11,694
-
- MFC Puanı
- -894
Algler ve kara yosunlarında özel bir taşıma sistemi yoktur. Algler mineralleri ortamdan difuzyonla alır ve hücrelere iletir. Kara yosunlarında topraktaki su ve mineralleri almaya yarayan köke benzer yapılar bulunur. Taşıma sisteminin ilk olarak görüldüğü canlılar, karasal yaşama uyum gösteren eğrelti otlarıdır.
Bitkilerde taşıma sistemi iletim dokusunun ksilem ve floem borularından oluşur.
KÖK: Topraktan su ve mineral tuzları alır. Kökü dıştan saran epidermis tabakasındaki hücreler, dışarıya doğru uzayarak emici tüyleri oluşturur. Böylece su ve madensel tuzların emilmesi için yüzey genişletilmiş olur. Kök epidemisinde kütikula ve stoma bulunmaz. Emici tüylerin sitoplâzmasında çok miktarda çözünmüş glikoz ve organik maddeler bulunur. Bu nedenle emici tüylerin ozmotik basıncı yüksek olur.
YAPRAK VE STOMALAR: Bitkinin fotosentez, solunum ve terleme organıdır. Büyümesi sınırlı ve ömrü kısadır. Stomalar, fotosentez ve solunum için gaz alışverişinin yanında ayrıca, yapraktaki suyun buhar halinde verilmesini de sağlar. Bitkilerin stomalardan su kaybetmelerine terleme denir. Yapraktaki stomalar açılıp kapanarak terleme olayını denetler. Su buharını havaya verirken gaz alış verişini düzenler. Işık Işık şiddeti, sıcaklık, rüzgâr, topraktaki su, yaprak yüzeyi ve stoma sayısının artması terlemeyi arttırır. Kütikula kalınlığı, CO2 yoğunluğu ve havanın nem oranının artışı terlemeyi azaltır.
Stomanın Açılıp Kapanması:
Stomalar Işıkta Açılır
- Işık şiddeti arttıkça fotosentezle glikoz yoğunluğu artar.
- Ozmotik basıncın artması ile komşu hücrelerden su geçişi olur.
- Turgor basıncının artması sonucu ince çepere basınçç artar ve por açılır.
- Stomalar açıkken CO: miktarı azalır. Ortamın pH'ı artar.
- PH artınca da nişasta fosforilaz enzimi ile glikoza dönüşür ve stoma açılır.
Stomalar Karanlıkta Kapanır
- Karanlıkta fotosentez olmadığından glikoz moleküllerinden nişasta sentezlenir.
- Nişasta suda çözünmediğinden ozmotik basınç azalır.
- Kapatma hücrelerindeki su komşu hücrelere geçer ve turgor basıncı azalır.
- Stomalar kapalı iken CO2 miktarı artar. Ortamın pH'ı azalır.
-pH azalınca da glikoz fosforilaz enzimi ile nişastaya dönüşür ve stoma kapanır.
Stomaların açılmasıyla CO2 girer, O2 ve gaz halinde su çıkışı olur. Kurak ve sıcak günlerde stomalar kapanır. Bu CO2 girişini engellediği için geçici olarak fotosentezi ve glikoz sentezini azaltır veya durdurur. Nemli havada stomalar açıktır ve yaprak geniş yüzeylidir.
UYARI 1: CO2 asit özelliğinde bir madde olduğundan ışık varlığında stoma hücrelerinin asitliği azalır. Gece karanlıkta ise artar.
UYARI 2: Gündüz; havanın kuru olması, sıcak olması veya rüzgârlı olması durumunda stoma hücreleri su vererek osmotik basıncı arttırır ve kapanır. Böylece bitkinin fazla su kaybetmesi (fazla terlemesi) önlenmiş olur.
UYARI 3: Kilit (bekçi) hücreler, komşu hücrelerden su alırsa stoma açılır, komşu hücrelere su verirse stoma kapanır.
UYARI 4:Terleme ile havanın nemi, CO2 yoğunluğu ters orantılıdır. Rüzgâr ve ışık süresi terlemeyi belli bir yere kadar arttırır ve sabitler.
Bitkilerde taşıma sistemi iletim dokusunun ksilem ve floem borularından oluşur.
Çift Çenekli Bitki (Açık Demetler)
Tek Çenekli Bitki (Kapalı Demetler)
KÖK: Topraktan su ve mineral tuzları alır. Kökü dıştan saran epidermis tabakasındaki hücreler, dışarıya doğru uzayarak emici tüyleri oluşturur. Böylece su ve madensel tuzların emilmesi için yüzey genişletilmiş olur. Kök epidemisinde kütikula ve stoma bulunmaz. Emici tüylerin sitoplâzmasında çok miktarda çözünmüş glikoz ve organik maddeler bulunur. Bu nedenle emici tüylerin ozmotik basıncı yüksek olur.
YAPRAK VE STOMALAR: Bitkinin fotosentez, solunum ve terleme organıdır. Büyümesi sınırlı ve ömrü kısadır. Stomalar, fotosentez ve solunum için gaz alışverişinin yanında ayrıca, yapraktaki suyun buhar halinde verilmesini de sağlar. Bitkilerin stomalardan su kaybetmelerine terleme denir. Yapraktaki stomalar açılıp kapanarak terleme olayını denetler. Su buharını havaya verirken gaz alış verişini düzenler. Işık Işık şiddeti, sıcaklık, rüzgâr, topraktaki su, yaprak yüzeyi ve stoma sayısının artması terlemeyi arttırır. Kütikula kalınlığı, CO2 yoğunluğu ve havanın nem oranının artışı terlemeyi azaltır.
Stomanın Açılıp Kapanması:
Stomalar Işıkta Açılır
- Işık şiddeti arttıkça fotosentezle glikoz yoğunluğu artar.
- Ozmotik basıncın artması ile komşu hücrelerden su geçişi olur.
- Turgor basıncının artması sonucu ince çepere basınçç artar ve por açılır.
- Stomalar açıkken CO: miktarı azalır. Ortamın pH'ı artar.
- PH artınca da nişasta fosforilaz enzimi ile glikoza dönüşür ve stoma açılır.
Stomalar Karanlıkta Kapanır
- Karanlıkta fotosentez olmadığından glikoz moleküllerinden nişasta sentezlenir.
- Nişasta suda çözünmediğinden ozmotik basınç azalır.
- Kapatma hücrelerindeki su komşu hücrelere geçer ve turgor basıncı azalır.
- Stomalar kapalı iken CO2 miktarı artar. Ortamın pH'ı azalır.
-pH azalınca da glikoz fosforilaz enzimi ile nişastaya dönüşür ve stoma kapanır.
Stomaların açılmasıyla CO2 girer, O2 ve gaz halinde su çıkışı olur. Kurak ve sıcak günlerde stomalar kapanır. Bu CO2 girişini engellediği için geçici olarak fotosentezi ve glikoz sentezini azaltır veya durdurur. Nemli havada stomalar açıktır ve yaprak geniş yüzeylidir.
UYARI 1: CO2 asit özelliğinde bir madde olduğundan ışık varlığında stoma hücrelerinin asitliği azalır. Gece karanlıkta ise artar.
UYARI 2: Gündüz; havanın kuru olması, sıcak olması veya rüzgârlı olması durumunda stoma hücreleri su vererek osmotik basıncı arttırır ve kapanır. Böylece bitkinin fazla su kaybetmesi (fazla terlemesi) önlenmiş olur.
UYARI 3: Kilit (bekçi) hücreler, komşu hücrelerden su alırsa stoma açılır, komşu hücrelere su verirse stoma kapanır.
UYARI 4:Terleme ile havanın nemi, CO2 yoğunluğu ters orantılıdır. Rüzgâr ve ışık süresi terlemeyi belli bir yere kadar arttırır ve sabitler.