Bırak Sevgi Seni Bulsun...
Iyi kalpli, yalnız bir adam , bir gün bir koza bulur.Kozanın içinde küçük bir
bir Tırtıl vardır.Adam çok sever bu tırtılı , onunla tüm yalnızlığını tüm sevgisini paylaşır.
Gel zaman git zaman tırtıl büyür , güzel bir kelebek olur.
Adam kelebeğine hayran bırakamaz bir türlü .
Aslında kelebeğin aklına dağlar , kırlar ,çiçekler vardır da; kıyamaz bir türlü adama ve sevgisine , yalnız bırakamaz onu. Üç günlük ömrünü sevildiği ve sevdiği yerde geçirmeye hazırdır.
Ama adam bilirki; "Sevmek bazen vazgeçmeyi de bilmektir" .
Kelebeğine son kez bakar ve onu salverir özgürlüğüne , kırlarına ,çiçeklrine doğru.
Kelebek mutlu olmasına mutlu olur ama hiç bir meltem, hiç bir çiçek yaprağı adamın avucunun sıcaklığını andırmaz Aklında adam , o çiçek senin bu çiçek benim dolaşır saatlerce
Adam bir kelebeğe sevdalı , bakıp durur boşluğuna .
Kelebekse hala konacak sıcak bir avuç aramakta.
Böylece Kelebek şunu anlar:
Bazen ait olduğumuz yer orasıdır;sıcak bir avuçtur biliriz ama o yerin bize ait olma ihtimali bir hiçtir.
Böylece adam şunu anlar:
Hiç bir sevdayı yalnızca bir sevgiyle yaşatamazsınız.
O günden sonra kelebek, adama duyduğu özlemi gömecek bir dağ aramaya başlar, ama gücü tükenene dek arayış da bulamayınca anlar ki;
Hiç bir dağ bir özlemi gömebileceğiniz kadar büyük değildir.
Adamsa sevdasını koyar sımsıcak avuçlarına , kelebeğin yerine.
Şunu anlamalıyızki herkesin hayatında eline koyacağı sımsıcak bir sevgi,dağlara sığdırmayacak kadar büyük bir aşkı vardır.
Ve bu aşk sevda bir ömür sürer gözlerden yaş akar yürekte ateş yanar.Tabi gerçek sevendedir bu gerçek sevmeyen dönüp arkasına bakmaz onun için bir maceradır gelir geçer.Selam olsun gerçek sevenlere sevdasını bir ömür yüreğinde taşıyanlara...
Iyi kalpli, yalnız bir adam , bir gün bir koza bulur.Kozanın içinde küçük bir
bir Tırtıl vardır.Adam çok sever bu tırtılı , onunla tüm yalnızlığını tüm sevgisini paylaşır.
Gel zaman git zaman tırtıl büyür , güzel bir kelebek olur.
Adam kelebeğine hayran bırakamaz bir türlü .
Aslında kelebeğin aklına dağlar , kırlar ,çiçekler vardır da; kıyamaz bir türlü adama ve sevgisine , yalnız bırakamaz onu. Üç günlük ömrünü sevildiği ve sevdiği yerde geçirmeye hazırdır.
Ama adam bilirki; "Sevmek bazen vazgeçmeyi de bilmektir" .
Kelebeğine son kez bakar ve onu salverir özgürlüğüne , kırlarına ,çiçeklrine doğru.
Kelebek mutlu olmasına mutlu olur ama hiç bir meltem, hiç bir çiçek yaprağı adamın avucunun sıcaklığını andırmaz Aklında adam , o çiçek senin bu çiçek benim dolaşır saatlerce
Adam bir kelebeğe sevdalı , bakıp durur boşluğuna .
Kelebekse hala konacak sıcak bir avuç aramakta.
Böylece Kelebek şunu anlar:
Bazen ait olduğumuz yer orasıdır;sıcak bir avuçtur biliriz ama o yerin bize ait olma ihtimali bir hiçtir.
Böylece adam şunu anlar:
Hiç bir sevdayı yalnızca bir sevgiyle yaşatamazsınız.
O günden sonra kelebek, adama duyduğu özlemi gömecek bir dağ aramaya başlar, ama gücü tükenene dek arayış da bulamayınca anlar ki;
Hiç bir dağ bir özlemi gömebileceğiniz kadar büyük değildir.
Adamsa sevdasını koyar sımsıcak avuçlarına , kelebeğin yerine.
Şunu anlamalıyızki herkesin hayatında eline koyacağı sımsıcak bir sevgi,dağlara sığdırmayacak kadar büyük bir aşkı vardır.
Ve bu aşk sevda bir ömür sürer gözlerden yaş akar yürekte ateş yanar.Tabi gerçek sevendedir bu gerçek sevmeyen dönüp arkasına bakmaz onun için bir maceradır gelir geçer.Selam olsun gerçek sevenlere sevdasını bir ömür yüreğinde taşıyanlara...