Çok hoş bir kahvaltı yapmıştık birgün
Ne güzel tabloydu, bir aile gibi
Seninle göz göze bakmıştık o gün
Yeyip içmiştik biz bir aile gibi

Yine lokmaları paylaşıyorduk
Mutlu çiftler gibi anlaşıyorduk
Hâlâ ne kadar da yakışıyorduk
Hep öyle kalsaydık bir aile gibi
O eski günlerden konuşuyorduk
Hiç ayrılmasaydık bir aile gibi

Hayâlimde de tam öyleydi işte
Hep o halde seni görürdüm düşte
Ne olur bir daha bana gelişte
Tekrar oturalım bir aile gibi

Sofrada kalmıştık, olmuştu öğlen
Ne güzel gündü o seninle geçen
Senin de aklına geldi mi bilmem
O ânı yaşadım bir aile gibi
Senin de kalbinden geçti mi bilmem
Ben bizi hissettim bir aile gibi

Mehmet Akif Yüksel