Dikkatinizi çekmiştir, bazı insanlar sürekli başkalarına neden başarılı olamayacaklarını anlatmakla görevliymiş gibi davranırlar. Özellikle mesleğini kötü yapan kişilerin bu işi gönüllü ve azimli bir şekilde, ısrarla yapmasının sırrı nedir ?
Bu davranışın nedeni başarısızlıkta birlik çabasıdır !
Vasat insanlar arasında başarısızlıkta birlik çabası dediğim ilginç bir anlaşma vardır. Başarısızların kendi ruh sağlıklarını korumak için geliştirdiği bir makanizmadır aslında bu.
Bu dayanışma gizli bir sosyal sözleşmeye dayanır. Buna göre, başarısız olanlar, başarısız olmalarının nedenlerini (kendilerine değil) içinde bulundukları şartlara bağlayacak, herkes bu görüşe katılacak, böylece kimse (ben başarısız oldum) diye suçluluk duygusu yaşamayacaktır.
"Ben temel ve başarısız biriyim" değil, "Bu şartlarda yapılamıyor" denilecektir. Başarısızlığın nedenleri, kişilerden arındırılıp tamamen koşullara bağlanacaktır !
Bu sosyal sözleşme, o ortama yeni girenlerede öğretilecek, hayal kurmaya kalkışan acemiler "O şartlarda neden başarılı olamayacaklarına" ikna edileceklerdir. Böylece ortada hiçbir başarı olmasada, kimse başarısızlık baskısı hissetmeyecek, herkes huzur ve huşu içinde yaşayıp gidecektir !
Böyle bir ortamda, birinin çıkıpta hemde o şartlarda açık ara başarılı sonuçlar alması, bütün bu düzeni bozacaktır. Başarısızlıkta birlik ve beraberlik kurmuş bu insanlar, doğal olarak buna izin vermemelidir !
Ne olacaksa olmalı "Biz başarısız değiliz, bu şartlarda başarılı olunamıyor" ezberi bozulmamalıdır.
Bu sözleşme yüzünden, birisi büyük bir hayal kurar, ayağını yorganından biraz fazla uzatırsa, hemen uyarılır. Başarı projesi olan, hemen caydırılmaya çalışılır, hayaller hemen kürtaj edilir.
Bu caydırma sürecinde, bazen o kişiyle "Aç tavuk kendini darı ambarında görürmüş" diye alay edilir. Bazende "Akranıyla uçmayan kuşun sesi havadan değil, tavadan gelir" diye örtülü olarak tehdit edilir. Sık sık "Başarının kısmet işi olduğu, kısmetin de gerekirse Bağdatdan gelip sahibini bulacağı hatırlatılır.
Selam ve Dua İle Kalın