Bazen Öyle Bir Noktaya Geliyorum ki;
Bir Çok Şeyin Adını Koyamaz Oluyorum..
Dost, Düşman, Aşk, Öfkem ve Neşem Hepsi Birbirine Karıştı..
Net Olan Bir Şey Var ki;
Kalbim Yumuşadıkça İnsanlar Daha Bir Acımasızlaşıyor..
İşte Bu Yüzden Artık Kabuğum Daha Bir Sert..
Attığım Adımlar Ürkek ve Yavaş..
Hayallerim Sınırlı..
Kalbimin Anahtarı ise Sadece Samimiyet..
Gerisi de Allah’ a Emanet.