-
- Üyelik Tarihi
- 2 Ağu 2016
-
- Mesajlar
- 11,694
-
- MFC Puanı
- -894
XIX. yy'in ortalarında, babîlik adlı dinsel öğretiden doğan din. Şirazli Seyyid Ali Muhammed. Kerbelâ'da. beklenen imamın yakında geleceğini haber veren Kâzım Raşti'yle karşılaştı. 1844'te Raşti'nin yandaşlarından Molla Hüseyin'in Ali Muhammedi haberci, imamın "sözcüsü" (Bab) olarak kabul etmesiyle Bab hareketi doğmuş oldu. (başkaldırmalar, ayaklanmalar, tutuklanmalar ve Babîler ile Babın 1850'de öldürülmesi, bu hareketin tarihini oluşturur). Bab adı verilen Seyyid Ali Muhammed'in Beyan adlı yapıtında açıklamaya çalıştığı felsefe, dinbilim, kültür ve toplum konusunda ki düşüncelerinin çoğu, sonraki yıllarda izleyicileri tarafından bahailik dininde yeniden ele alındı. Bab'ın yandaşlarından Mirza Hüseyin Ali'nin (Bahaullah).
Bab tarafından geleceği haber verilen kişinin kendisi olduğunu Bağdat'ta 1863 yılında açıklamasıyla, baha ilik dini doğmuş oldu. Bu arada. Subh-ı Ezel (Sonsuzluğun Şafağı) unvanıyla kendini Bab'ın tek halefi ilan eden Mirza Yahya Nuri de aynı görüşteki Azaliye hareketini başlatmıştı. 1864'te Osmanlılar tarafından Edirne'de yaşamaya zorlanan Bahaullah, bir süre sonra Akkâ'ya sürgün edildi ve 1892 yılında orada öldü. Oğlu Abbas Efendi (Abdülbaha), yaşamının sonuna kadar (1921) Bahaullah'ın görüşlerini savundu; 1910-1913 arasında Mısır, Avrupa, ve Amerika'yı dolaşarak bahailiği yaymağa çalıştı. Bütün vahiyelerin özünü açıklayan vahiy olduğu ileri sürülen bahailik evrensel olma, dinde toplumsal sorunlara çözüm arama gibi birçok açılardan şii ve sünni düşüncelerine yaklaşır; ama, en özgün yani, evrenselliğe ulaşmak için seçtiği yoldur.
Bahailer, din savaşı görüşüne karşı çıkarlar barışseverdirler; uluslararası birlik yanlışıdırlar; evrensel bir barış isterler;bu nedenle hoşgörüye açıktırlar ve bütün dinlerde mezheplerde çoğulcu görüşü desteklerler.
Bab tarafından geleceği haber verilen kişinin kendisi olduğunu Bağdat'ta 1863 yılında açıklamasıyla, baha ilik dini doğmuş oldu. Bu arada. Subh-ı Ezel (Sonsuzluğun Şafağı) unvanıyla kendini Bab'ın tek halefi ilan eden Mirza Yahya Nuri de aynı görüşteki Azaliye hareketini başlatmıştı. 1864'te Osmanlılar tarafından Edirne'de yaşamaya zorlanan Bahaullah, bir süre sonra Akkâ'ya sürgün edildi ve 1892 yılında orada öldü. Oğlu Abbas Efendi (Abdülbaha), yaşamının sonuna kadar (1921) Bahaullah'ın görüşlerini savundu; 1910-1913 arasında Mısır, Avrupa, ve Amerika'yı dolaşarak bahailiği yaymağa çalıştı. Bütün vahiyelerin özünü açıklayan vahiy olduğu ileri sürülen bahailik evrensel olma, dinde toplumsal sorunlara çözüm arama gibi birçok açılardan şii ve sünni düşüncelerine yaklaşır; ama, en özgün yani, evrenselliğe ulaşmak için seçtiği yoldur.
Bahailer, din savaşı görüşüne karşı çıkarlar barışseverdirler; uluslararası birlik yanlışıdırlar; evrensel bir barış isterler;bu nedenle hoşgörüye açıktırlar ve bütün dinlerde mezheplerde çoğulcu görüşü desteklerler.