Atatürk ün Kral, Şah ve Devlet Adamlarıyla Dostluğu
Milli Mücadele tarihimizin silinmez simalarından olan ve 1920 den Atatürk ün ölümüne kadar Gaziantep i temsil eden değerli şahsiyet Kılıç Ali; özel hayatı da dahil olmak üzere, Atatürk hakkında birçok bilgi ve anıya sahipti. Onun ağzından, Atatürk ün diplomatik ilişkilerine dair birkaç örnek verebiliriz;
Vazife aşkı Atatürk te herşeyin üstündeydi. Vazife ifası mevzuu bahis olurken onun gözünde mebusluk, müşirlik, reisicumhurluk bunların hepsi boş şeylerdi. Boş düşüncelere kıymet ve ehemmiyet vermezlerdi...
Hiç unutmam,
Hatay meselesi etrafında Cenevre de müzakereler oluyordu. Hatay da Arapçanın resmi lisan olması mevzuu üzerinde duruyorlar, bunda ısrar ediyorlardı. O zaman ki hükümet ise anlaşmazlık yüzünden Fransızlarla herhangi muhtemel bir silahlı ihtilaf vaziyetinin önüne geçmek gibi birtakım vahi düşüncelerle teklif edilen bu maddeyi hemen hemen kabul etmeye mütemayil vaziyetteydi.
Atatürk bunu öğrenince ve geç vakit İsmet Paşa nın köşkünde bu mevzu üzerinde Heyet-i Vekile müzakerelerinin cereyan ettiğini haber alınca sinirlendi.
Dolmabahçe Sarayı ndaydık. Atatürk bu Arapça meselesini duyar duymaz sofrayı dağıttı. Misafirler gittikten sonra emir verdi. Telefonla, Ankara da İsmet Paşa nın köşkünü bulduk. Atatürk ün emirlerini Saracoğlu na tekrarlıyordum. Atatürk hiddetle:
-İskenderun sancağının nerede olduğunu dahi bilmeyen Fransızlar, bilhassa başlarında bir Alman cenderesi durup dururken Hatay için muharebe yapamazlar. Ben Hatay ı alacağım diye oradaki Türk çocuklarını Arapça tahsil ettirmek üzere Şam medreselerine mi göndereceğiz? Ne zihniyettir bu?
Diye hükümete acı acı ihtarda bulunarak ve emirler vererek teklif edilen maddeyi reddetmiş ve Fransızlara istediğini yaptırmıştı.
Atatürk ü görüp de onunla görüşüp de ona hayran olmamak mümkün mü? O cezbeder, ikna eder, telkin ederdi. Onun için nice krallar, şahlar, emirler, devlet adamları ziyaretine gelmişler, hepsi de hayranlık hisleri içinde yanından ayrılmışlardı.
İngiliz Kralı geldi. Bütün merasim kaidelerini bir tarafa bırakarak kendisiyle görüştü. Atatürk e Madam Simpson u tanıştırdı. İkisi de hayranlık ve dostluk bağı ile ayrılıp gittiler.
Akşam yemeği, Kral ve Kraliçe ile birlikte Dolmabahçe de gayet hususi mahiyette yenildi. Bu hususi yemekte Nuri Conker ile ben de bulunuyordum.
Kral, Atatürk e İsmet Paşa ile nerede arkadaş olduğunu sordu.
Atatürk;
- Muharebe Meydanı nda!
Diye cevap verdi. Kral Atatürk e o derece hayran olmuştu ki derhal Atatürk ün iki elini iki elinin arasına alarak;
- Ya benimle ne zaman arkadaş olacaksınız?
Diye samimi ve masumane bir sual sordu. Atatürk ciddi ve vakur bir eda ile:
- Arkadaşlığımız henüz başlamıştır. Bunun idamesine (devamına) ve inkişafına (gelişmesine) çalışacağız, cevabını verdi.
Milli Mücadele tarihimizin silinmez simalarından olan ve 1920 den Atatürk ün ölümüne kadar Gaziantep i temsil eden değerli şahsiyet Kılıç Ali; özel hayatı da dahil olmak üzere, Atatürk hakkında birçok bilgi ve anıya sahipti. Onun ağzından, Atatürk ün diplomatik ilişkilerine dair birkaç örnek verebiliriz;
Vazife aşkı Atatürk te herşeyin üstündeydi. Vazife ifası mevzuu bahis olurken onun gözünde mebusluk, müşirlik, reisicumhurluk bunların hepsi boş şeylerdi. Boş düşüncelere kıymet ve ehemmiyet vermezlerdi...
Hiç unutmam,
Hatay meselesi etrafında Cenevre de müzakereler oluyordu. Hatay da Arapçanın resmi lisan olması mevzuu üzerinde duruyorlar, bunda ısrar ediyorlardı. O zaman ki hükümet ise anlaşmazlık yüzünden Fransızlarla herhangi muhtemel bir silahlı ihtilaf vaziyetinin önüne geçmek gibi birtakım vahi düşüncelerle teklif edilen bu maddeyi hemen hemen kabul etmeye mütemayil vaziyetteydi.
Atatürk bunu öğrenince ve geç vakit İsmet Paşa nın köşkünde bu mevzu üzerinde Heyet-i Vekile müzakerelerinin cereyan ettiğini haber alınca sinirlendi.
Dolmabahçe Sarayı ndaydık. Atatürk bu Arapça meselesini duyar duymaz sofrayı dağıttı. Misafirler gittikten sonra emir verdi. Telefonla, Ankara da İsmet Paşa nın köşkünü bulduk. Atatürk ün emirlerini Saracoğlu na tekrarlıyordum. Atatürk hiddetle:
-İskenderun sancağının nerede olduğunu dahi bilmeyen Fransızlar, bilhassa başlarında bir Alman cenderesi durup dururken Hatay için muharebe yapamazlar. Ben Hatay ı alacağım diye oradaki Türk çocuklarını Arapça tahsil ettirmek üzere Şam medreselerine mi göndereceğiz? Ne zihniyettir bu?
Diye hükümete acı acı ihtarda bulunarak ve emirler vererek teklif edilen maddeyi reddetmiş ve Fransızlara istediğini yaptırmıştı.
Atatürk ü görüp de onunla görüşüp de ona hayran olmamak mümkün mü? O cezbeder, ikna eder, telkin ederdi. Onun için nice krallar, şahlar, emirler, devlet adamları ziyaretine gelmişler, hepsi de hayranlık hisleri içinde yanından ayrılmışlardı.
İngiliz Kralı geldi. Bütün merasim kaidelerini bir tarafa bırakarak kendisiyle görüştü. Atatürk e Madam Simpson u tanıştırdı. İkisi de hayranlık ve dostluk bağı ile ayrılıp gittiler.
Akşam yemeği, Kral ve Kraliçe ile birlikte Dolmabahçe de gayet hususi mahiyette yenildi. Bu hususi yemekte Nuri Conker ile ben de bulunuyordum.
Kral, Atatürk e İsmet Paşa ile nerede arkadaş olduğunu sordu.
Atatürk;
- Muharebe Meydanı nda!
Diye cevap verdi. Kral Atatürk e o derece hayran olmuştu ki derhal Atatürk ün iki elini iki elinin arasına alarak;
- Ya benimle ne zaman arkadaş olacaksınız?
Diye samimi ve masumane bir sual sordu. Atatürk ciddi ve vakur bir eda ile:
- Arkadaşlığımız henüz başlamıştır. Bunun idamesine (devamına) ve inkişafına (gelişmesine) çalışacağız, cevabını verdi.