Atatürk, kendisinin insanüstü bir varlık oldugunu söylemelerini hiç hos karsılamazdı. Çocukluk arkadası Nuri Conker’in sert sakalarını büyük bir nese ile dinler ve hepimizin önünde tekrarlatırdı.

Bir gün sofradakilerden biri:

- Pasam, demisti, kimbilir çocuklugunuzda ne müstesna bir insandınız. Kimbilir ne essiz anılarınız vardır.

Atatürk güldü ve Conker’e döndü:

- Nuri anlatsın, dedi.

Nuri Bey her zamanki sakacı diliyle:

- Bakla tarlasında karga çobanlıgı ederdi, yanıtını verdi. Deminki soruyu soran kisi, sözün bu yola dökülmesinden fena halde ürktü. Soruyu ortaya attıgına bin kez pisman oldu.

- Aman efendimiz, diyecek oldu, Atatürk hemen sözünü kesti:

- Bana, insanlar üstünde bir dogus atfetmeye kalkısmayınız. Dogusumdaki tek olaganüstülük Türk olarak dünyaya gelmemdedir.”