Aşk Gözyaşları

Aşk şiirlerini yeşil yapraklara yazdı
Adını, granit taşlara elmasla kazıdı
Hayallerini beyaz bulutlara yükledi
Yıllarca yılmadan, hep onu bekledi

Aşk gözyaşları kutup buzlarını eritti
Bir yabangülün aşkı bu şairi delirtti
Gece-gündüz, deli gömleği giydirtti
Aşkıyla, kulun kölen olayım dedirtti

Aşk gözyaşları, yanaklarını dağladı
Yabangülün aşkı basiretini bağladı
O yârin aşkından ömür boyu ağladı
Çektiği onca çileyi kaderine bağladı

Aşk gözyaşları, sinede kurşun eritti
O yabangülün aşkı mecnuna çevirtti
Bu nasıl aşk ki, kendini çok sevdirtti
Geçit vermeyen dağları bile deldirtti

Aşk gözyaşları içerde mağma oluşturdu
Yokluğunda bu âdem ellerini ovuşturdu
Mecnun misali hep sağa sola koşuşturdu
Zira, aşk ateşi onun yüreğini tutuşturdu

Görenler dediler; kimi deli/kimi de divane
Bilmezler ki gönlüm aşkından oldu virane
Yüreğimde yanan aşk ateşin sanki meşale
O aşk ateşini söndüremez ki en gür şelale