Yıkılacağını bile bile o eski köprüde yürümeye devam etmektir!

..aşkın büyüklüğünü terk ettiklerinin çokluğuyla ölçmeyi öğrenmiş olan ben. öyle bir an geliyor ki durdurmak istese bile insan kendi içindeki işleyişlere söz geçiremiyordu. en acısı da parmaklar arasından kayıp giden bu bir avuç suya tanıklıktı. çare yok, aşk onu yaratan tarafından, hikmet işte, mükemmelliği azaltılarak yaratılmıştı.aşkı ve de onu kalbinde taşıyacak olanların tümünü yaratan kuşku yok ki, aşıklar, gerçek aşkın mahiyetini ve kaynağını önünden bulutlar çekilen dolunay gibi farketsinler diye, birbirlerine bitimsiz bir aşkla bağlanmasınlar diye, aşkı bitimli kılmıştı. bitmemesi aşkın, ancak onu yaratanın farkedilmesi anlamına geliyordu..

İnsanoğlu hep aşkı arıyor, bulamadığından yakınıyordu. Oysaki aşk onlara şah damarı kadar yakındı.

..yalan değildi aşkın birbirine uymayan iki tanımı olduğu. bu tanımlardan biri sorgusuz sulasiz teslimiyet anlamına gelirken, diğerinin, sorgusuz sualsiz teslimiyetin kurulumu demek olduğu. böylece aşkın mutlak tanımının mümkünler aleminde na-mümkün olduğu..

aşk, hergün dalından koparılan bir meyvanın bitmeyeceğine inanmaktır !