Sağa sola sataşırken cümlelerimin ara sokaklarında

Her sözünü yemin saymıştım senin







Ne vakit boş bulsak meydanı anımsardık bu kan kızılı Nisanı

Sonra karışırdık detone bir sloganın imla hatasına

Polisin ısrarlı anonslarına rağmen dağılmazdı yüreklerimiz

Öyle yakışırdı ki panzerlerin uğultusuna nefesin









Dilimin ucuna kadar gelen küfürleri beğenmeyip geri çeviriyorum…

Aşk uğruna diyorum bütün olan biten aşk uğruna…



Şimdi başka dünyaların anarşistleriyiz

Oysa ruhlarımız aynı urgana asılacak sanırdım

Meyveleri sürekli taşlanan o darağacında

Ne sakıncası vardı ki seni düşlemenin

Malum özgürlük sana yasak

Ben yelken açardım en azından saçlarının lacivert dalgalarına

Yadırgama davetsiz bakışlarımı sevgili arkadaşım[/b]





Meşrulaşmış sevişmelerden uzak

Gecenin omzundan öpersin ya mesela

Ayın nabzı düşer hani yıldızlar huysuzlanır

Hislerin arızalanır senin o sıra

Üzerine yürüyen dört duvardan aman dilersin

Öyledir işte nasıl bir geceyse günlerce sürer karanlığı

Bırak da aramızdaki bürokrasi kalsın

Ellerinle temas edemezken kurumsal yalanlar icabı

Ola ki devran döner de lazım olur bakarsın ...















Evet canıma tak ediyor bazen

Amorti dahi vurmayan mahşer kaçkını yalnızlığım

Bazen kırmızı karlar yağıyor şakaklarıma

Sezaryen sabahların arifesinde neşterle kesiliyor

Dikkat kesiliyorum

Zorlanıyor haliyle terbiyenin sınırsızlığı

Ve yastığımın yüzü kokunun sarhoşluğunda

Yüzsüzlükle suçluyor beni tam da ben hikâyemize hayıflanırken

Sadece kendime senden bahsediyordum aslında

Günah mı?

Kuş sütü sponsorlu kahvaltı soframıza henüz oturmamışken

İstersen günaydınlaşmaları da prosedüre uyduralım

Hay aksi acıkmışız da!...[/b]