Anla Beni

Cânâ beni sen hangi elem şehrine koydun
Kıymaksa murâdın bilesin; sen bana kıydın

Sultânı, hayâtında değil görmüş adâlet
Mescîdin ezan sandığı dâvâsına lânet

Dallar yanıyor, çimde savaş... Kavgada dağ taş
Baş koymadı diller koparıp gövdede bir baş

Eller de ayaklar da melânette buluştu
Bir kalp ki kurak; kendisinin derdine düştü

Efkârıma 'zihnimdeki sen' yetmiyor, anla,
Eşkâlini çiz; gönlü yeter koyma ziyânda

Vallâhi de billâhi de ıslâh olamam ben
Bir kâse eğer aşk meyi içmezsem elinden

Cânâ, bana sen şimdi nesin, her zaman o'ydun
Ben kendimi duymam... Bilirim; sen beni duydun.