- Konum
- ىαкαяyλ
-
- Üyelik Tarihi
- 27 Kas 2009
-
- Mesajlar
- 24,120
-
- MFC Puanı
- 79
kirpiklerimizde beslenen düşler
yeni doğacak sevgililere miras
düşünüyorum da
belki biz sevgiyi değil
çıplak bedenlerimizden akan özlemler yanılttı bizi
yağmur yağarken anımsadığın ben değil
yalnızlığındı belki de
ve ben yalnızlığını bile özledim desem
beni duyamayacak kadar sessizsin artık
nakaratındayım anıların
beni bu gece dehlizlere sürükleyen Timur Selçuk
babasının şarkılarını söylüyor
öyle hüzünlü
ben de senin şarkılarını söylüyorum
is gibi
kaçırıp getireyim kendimi yanına bir an için desem
sana sarılamayacak kadar yorgunum artık
dağınıklığını toparlarken odamın
elimde kaldı bir kitabın içinden düşen resmin
göz göze geldik bir an
gözlerinde 'seni seviyorum' bakışın
kara çalılar ardına saklanan sinsi bir isyan kaşıdı yüreğimi
resimlerde kalacak kadar yabancı değildik o zaman
her şeyden önce dostumdun
ıslak hüznümü bile varlığınla gülümsetebildiğim
şimdi gözlerinde yeniden kulaç atmak istiyorum desem
mavilerinde yüzemeyecek kadar bitkinim artık
nerede yanlış yaptığımı itiraf etmedi aşk
ilam kağıtları birikmiş bir sevda duluyum
şarkıların sakiliğini tek başıma yapıyorum
rakı makamına göre kadehe doluyor
bilirsin işte
an geliyor
kalbim kanatlanıp göğüs ****sine girmek istiyor desem
semalarında süzülemeyecek kadar yaralıyım artık
ağdalı sevdim seni ama yapışkan değil
sevmek çekip gitmekti gerektiğinde
sadece şiirlerimde konuşabildim
kızdın ve kırıldın sitemlerimin tavşan dudaklarına belki ama
sevdim seni
ah o sadekâr ellerin bedenime yeniden dokunsa desem
ellerini bedenimde tutamayacak kadar titriyorum artık
bir kedi gözlerimin içine baktı
ruhumdan bir deniz geçti
antika bir fincanda iç çekişlerim kaldı
gül kurusu perdeler
anılar dudaklarımı öptü
çok zaman sonra sen de öp beni desem
öpüşlerimiz bizi yakacak kadar sıcak değil artık
ve sen
bu iki kelimeden ölesiye korkuyorum artık...