Muhammed Hüseyn Tabatabai: Yüce ALLAH, Kendi Zatına yönelik bir sevgiden söz ettiği gibi, Peygamberine yönelik bir sevgiden de söz ediyor. Çünkü Peygamberi sevmek, ALLAHı sevmek demektir. Bu sevginin sonucu olan uyma Peygambere yönelik olunca, ALLAHa yönelikmiş gibi bir anlam kazanır. Çünkü bizzat Yüce ALLAH insanları Peygamberine uymaya, itaat etmeye çağırıyor: Biz her peygamberi, ancak ALLAHın izniyle kendisine itaat edilmesi için gönderdik. (4/Nisa: 64); De ki: Eğer ALLAHı seviyorsanız bana uyun ki ALLAH da sizi sevsin. (3/Al-i İmran: 31) Kendisine uyulduğu zaman insanı ALLAHa yönelten herkes için aynı durum söz konusudur. Bilgisiyle insanlara doğru yolu gösteren alim, işaretiyle gerçeğe ulaşılan ayet, okunmasıyla insanı ALLAHa yaklaştıran Kuran gibi. Çünkü bunların tümü ALLAHa yönelik sevgiyle sevilirler, bunlara uymak insanı ALLAHa yaklaştıran bir itaat konumundadır. (Muhammed Hüseyn Tabatabai, El-Mizan Fi Tefsir-il Kuran, 1, 591)