Ona hergün rastlardım
Kuyruğun bir ucunda
Bir minibus parası
Sımsıkı avucunda
Uykusuna doymamış
Kırpışan gözleriyle
Anlarsa baktığımı
Başı inerde öne
Bildiğim kadarıyla
Ölmüş anne babası
Okulundan koparıp işe koymuş ablası
Ne rüyalar görürdü kim bilir yol boyunca
Hep gülümserdi yüzü
Ansızın uyanınca
Bir minik kiz çoçuğu saçları darma dağın
Yollarda yalınayak uşur uşur uşur elleri
Meraklandım birkaç gün durakda görmeyince
Tanıyanlar soyledi inanmadım ilk önce
Dalmış bir gün rüyaya mavi önlük içinde
Fabrika değil sanki bir okul bahçesinde
İşte o an dişliler kapmış iki elini
Böyle ödemiş yavrum ruyanın bedelini
Tebessüm donup kalmış ağızının kenarında
Solu vermiş minik kız henüz ilkbaharında
Bir minik kız çocuğu bir minik kuş yüreği
Ölümün kucağında uşur uşur uşur elleri