Osmanlı dinamiğini oluşturan bir kaç unsurdan biridir Ahilik...Çünkü Ahi Evran tarafından oluşturulan bu ekolün en önemli amacı,"Kamil insan" yetiştirmektir.Bir başka deyişle Kuranın "İnsan modeli"ni hayata geçirmektir.
Siyasi yönleri yoktu. Buna rağmen ahiler, Gazi Dervişler ve Alperenler,Osmanlı Devletini kuran Osman Gazi etrafında kenetlendiler.Bunun sebebi, Osman Gazinin kuru cihangirlik davası peşinde değil,"İla-yı kelimetullah"ın (Allahın inancını cihana yaymak) peşinde olduğunu görmeleriydi.
Ahiler, savaş sırasında kelle koltukta savaşıyor, barış zamanında ise öğretmenlik ve ticaret yapıyorlardı. O kadar fedalardılarki, pir (şeyh,üstad), müridine, "Filan yere git,hemen medreseni kur ve hizmete başla" dediğinde sözü ikiletmez, hatta sual bile sormaz, "baş üstüne" çekip tereddütsüz söylenen yere gider, hizmete başlardı.
Her açıdan Asr-ı Saadetteki muhteşem örneklere benzerlerdi. Zaten maksatları onlara benzemekti.Bir anlamda Asr-ı Saadeti kendi çağlarına taşımak için çalışıyorlardı.Bu çabalarının üzerine "rahmet" indi ve büyük bir devlet ihsan edildi:Osmanlı Devleti...
Acaba bu büyük oluşu hak eden "insanın özellikleri nelerdi?" Bu sorunun cevabı "Ahilik Şartnamesi"nde bulabiliriz. Çıraklıktan ustalığa giden yolda bireyi olgunlaştırmayı hedefleyen Ahilik teşkilatının temel ilkeleri özetle şunlardı:
*İyi huylu, güzel ahlaklı ve herkes için sevgi dolu olmak.
*Kini, hasedi,düşmanlığı ve dedikoduyu hayatından çıkarmak.
*Ahdinde,sözünde ve sevgisinde vefalı olmak;gözü gönlü ve kalbi tok olmak.
*Şevkatli, merhametli, adaletli, faziletli, iffetli, dürüst ve kerem sahibi olmak.
*Büyüklere sevgi ve saygı göstermek.
*Başkalarının ayıp kusurlarını örtmek, gizlemek ve affetmek, hataları yüze vurmamak.
*Tatlı dilli,güler yüzlü, samimi vbe güvenilir olmak.
*Gelmeyene gitmek, dost ve akrabayı ziyaret etmek.
*Herkese iyilik yapmak,iyiliklerini istemek ve yapılan iyiliği asla başa kakmamak.
*İnsanların işlerini içten, gönülden ve güler yüzle yapmak.
*Daima iyi komşu olmak,cahil komşuların verdiği sıkıntıya katlanmak.
*İnsanlar arasında din,dil,mezhep,ırk,renk farkı gözetmemek.
*Hata ve kusurları daima kendi nefsinde aramak,iyilerle dost olup, kötülerden uzak durmak.
*Fakirlerle dostluktan, oturup kalkmaktan çekinmemek.
*Zenginlere zenginliğinden dolayı itibardan kaçınmak, Allah için sevmek.
*Hak için hakkı söylemek ve hakkı söylemekten korkmamak.
*Emri altındakileri ve hizmetindekileri kurumak ve gözetmek.
*Açıkta vegizlide Allahın emir ve yasaklarına uymak;içi,dışı,özü,sözü bir olmak.
*Kötü söz ve hakaretlerden sakınmak,Hakkı korumak,hakka riayetle haksızlığı önlemek.
*Kötü ve kendini bilmezliğe iyilikle karşılık vermek.
*Bela ve kötülüklere karşı sabretmek.
*Düşmana düşmanının silahıyla karşılık vermek.
*İnanç ve ibadetlerinde samimi olmak ve fani dünyada kalacak şeylerle övünmemek.
*Yapılan iyilik ve hayırda Allahın rizasından başka amaç gözetmemek.
*Alimlerele dost olup onlara danışmak ve ısr saklamak.
*Her ve her yerde yalnız Allaha güvenmek;doğru örf,adet ve törelere uymak.
*Aza kanaat,çoğa şükrederek dağıtmak.
*Feragat ve fedakarlığı daima kendi nefsinden yapmak
Adına "Osmanlı Devleti" dediğimiz "ebedi abide", işte bu "yürek adam"ların yüreklerinde yeşerdi.Osman Gazinin maneviyat önderi ve kayınpederi (kaim-peder) Şeyh Edabali bir "Ahi" idi.
Keza,kuruluşa yüreklerini katan şeyh Mahmut Gazi,Ahi şemsüddin ve oğlu Ahi Hasan, daha sonra ise meşhur Cendereli (Çandarlı) Kara Halil Paşada Ahilerdendir.
Vurgunculardan,soygunculardan, uygunsuzluklardan, yolsuzluklardan ve dalkavuklardan gına getiren Türkiye, artık bu modeli dikkate almak ve "yürek adam" üreten Ahiliğin kaynaklarına eğilmek durumundadır.
ForumHatti YÖNETİMİ !