Affet beni yüreğim…

Açtırdım kapılarını seni sevmeyene,derinlerdeki güzellikleri
görmeyene…Sevgisizliklerine hapsettim seni…

Affet beni gözlerim…
Sana bakmayan gözlerin esiri etti.Gülerken saçtığın ışığını zindana
çevirdim…

Affet beni dizlerim…
Gelmez yarin yolunda beklettim.Ayakta durmaya dermansız ettim.

Affet beni sözlerim…
Her acı sözü yutup;hep tatlı sözler söylettim.Zehir sözlere sevgi sözlerimi
ziyan ettim…

Affet beni kollarım…
Seni sarmayan kollara her daim açık beklettim.
Gelmeyince zalim yarsevdalara seni açmamaya yeminler ettim…

Affet beni gülüşlerim…Yalancı gülmelere kanıp gönülden gülmelerimle
karşılık verdirdim.Yüreğimi ağlattılar sen yine de gülmeye devam ettin…

Affet beni ellerim…
Uzanmaz elleri tutmanı,hiç bırakmamanı senden bekledim.Bomboş kalınca üşüdün
soğukluğun yüreğime işlettin…

Affet beni Yarabbim…
Verdiğin bu canın hakkını veremedim…
Yüreğimi bir kulun yaralamasına,gözlerimi ağlatmasına,Kollarımı bağlatmasına
izin verdim…
Affet beni yarabbim O’nu çok sevdim….

Doğru zamanlarda yanlış insanlara,yanlış zamanlarda doğru insanlara mahkum
oldu bu yürek…
Belki doğruyu görmeye yetmedi gözlerim.Belki de yanlışı silmeye yüreğim…