Affedilemeyenler 60larında olan ve gençliğindeki popülaritesi azalmış bir yazarın yaşamına ve dolayısıyla yazarlığına dair dönüm noktalarınıdarboğazlarını içeren bir roman. Djian’ın gündeliksamimi ve etkileyici üslubu Affedilemeyenler’deFrancis’in yazarlığa dair yaratım süreci ve hayatındaki sorunların yaratılış süreçleriyle paralel giden bir hikayenin içine çekiyor bizleri.

Affedilemeyenler’den sadece biri olan Francisgeçmişin etkisini üzerinde taşıyan ölümlerle yaşamların hatalarını bir yandan kabul etmeye çalışırken öte yandan karşısında durmak için yalnızlığa sığınağı olan yazılarına dönmeye uğraş veren bir baba bir eş liseden eski bir dost; hainşüpheci bencil acımasız da olabilen bir büyükbaba. Francis aşırılıklara karşı bir yandan yaşlılığın dayattığı olgunlukla tepki vermek ve bir yandan da yaşlılığın çirkinlik güçsüzlük monotonluk demek olmadığı hissini dışavurmak arasında istemli bir şekilde bocalar. Sadece romanlarını değil hayatını da kurgular. Francis farkında bir karakterdir. Djiantahlilleri ve tasvirleriyle imgelemimizde capcanlı “insan”lar yaratıyor. Birbirleriyle çatışan vahşice sonlara yol açabilen kıran döken ama yeniden kurmak adına birbirlerine erişebilmek uğraşında olanyolları kesişen anlayan; ama gizleyen bilen; ama sormayan insanlar Djian’ın “affedilemeyenleri”. Affedilemeyenler hayatlarını mahveden değil tam tersine o hayatları inşa eden hataların failleri.