ADEM (A.S) VE İBLİS


BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

...İnsan çok mücadelecidir. (Keyf Suresi 54)

Bu ayeti kerimenin mucibince mahşerde kendisiyle,etrafı ve meleklerle, Mevla
ile, Cehennemde iblis ile, Cehennem bekçisi Malik ile yapacağı mücadelelerle maruf (bi-linmiş)
olan insanın tarifinde geçen hata ve nisyan (unutmak) kelimeleri üzerinde biraz
duralım.

İnsanın özünde (mayasında-hamurunda ) hem takva hem de fucur (haktan
meyledip, insafı terketmek) vardır.

Allah (c.c) o nefse fucurunuda takvasınıda ilham etti (Şems Suresi 7) Yani
her insanda Ebu Cehilin derecesine düşme tehlikesi ile (hakikaten olmasada ) Ebu Be-
kr-i Sıddık olma özelliği vardır.

Allahu Teala insana hak ve şer yolunu gösterip "ister şükredici olsun, ister
nankör olsun" (İnsan Suresi 3) buyurarak, insanı kabir kapısına kadar hür bırakmıştır.

Yani insan istersen içine bırakılan fucur tohumunu sulayıp zakkum çıkarsın,
isterse takva tohumunu sulayıp cennet çıkarsın.

Adem (A.S) içinde filizlenen fucur tohumu sebebiyle, her ne kadar unutarakta olsa Mevlanın emrine karşı gelince,
cennette ebediliği arzularken dünyada ölüme
mahkum oldu.Fakat hatasını itirafla beraber pişmanlığı ve zellesinde israr etmemesi onu (A.S) yeryüzünde Allah'ın (C.C) halifesi yaptı.

Demek ki hatada ısrar etmemek adamı Adem yapar
.Tıpkı hatada ısrar etmenin kişiyi şeytanlaştıracağı gibi!..
Zira İblis Nuh (A.S) tufanından sonra geminin arka
güvertesinde otururken Nuh (A.s) kendisini görünce
"Ey İblis bunca insanın helakına
sebep oldun gel tevbe et kendinide helak etme"
deyince bir anda İblisin içindeki takva tohumu filizlenir gibi oldu ve
"Rabbine sor " dedi.
Allah'u Teala Nuh (A.S) a "şurası
Ademin (A.S) kabridir gitsin secde etsin tevbesini kabul edeyim" deyince bir anda İbli-
sin içindeki fucur tohumundan kaynaklanan haset filizi dallanıp, yapraklandı ve dediki,
"Ben onun dirisine secde etmedim ölüsünemi secde edeceğim"
Hatasında ısrar etti ve
ebedi hüsrana mahkum oldu. Demekki hatada ısrar etmek kişiyi şeytan yapar.

Hulasa; Mayasında Ademlik ve İblislik bulunana insan irade-i cüzzüyesini
hayra kullanırsa içinde büyüttüğü cennet ağacının altında gölgelenirken, iradesini şerre
kullananlar ise, o şerin suladığı zakkum ağacını yemek zorunda kalacaklardır.