Toprak bir gün aynaya dedi ki:
Ay ayna! İmreniyorum sana!
Çünkü kim sana baksa kendini görür; bana bakanlar ise sadece beni görür!
Ayna toprağa şöyle cevap verdi:
Ey kara toprak ne beyhude bir dert ile dertlenmişsin Bilmiyor musun?
Ben bana bakanların bugününü gösteririm Oysa sen sana bakanların yarınından haber verirsin
Bu cevap toprağın beğenisine gitse de tekrar dedi:
Belli ki içimi rahatlatmak içindir sözlerin Söyler misin bana sana bakanlar hiç dönüp bakar mı bana?
Ve ayna toprağa acı bir gülümseyişle şunları söyledi:
Merak etme! Bana bakacak yüzü kalmayanların gözü hep sana döner!