Kambur ve Tabiat Ana'nın kendisine güzel bir görünüm bahşetmediği meczup.
Meczuptur ama Esmeralda için yanar içindeki karnavalın tüm meşaleleri. Her sabah çanıyla tüm dünyaya kapanan, yalnız Esmeralda'nın frekansına tutunur kulak zarları.
Ne yapsın, olmamıştır işte, olamamıştır bir türlü. yolları kesişmiş ama kaderleri mühürlenmemiştir birbirlerine. Köşesinde huşû içinde ve harlı bir ateşle sever Esmeralda'sını, o yüzbaşılı ellerde olduğunda bile. Rüzgarın, Esmeralda'sının hınzır çingene kokusunu burnuna getirişinin uhreviyatıyla bahtiyar olur.
Tüm bu hengâmeyi sessizce izleyip cehennemî gecelerde uyuyamadıktan sonra her sabah bir daha çalar çanı. Tekrar ve tekrar; Quasimodo'ya verilen, Quasimodo'dan alınana dek...