Ben hep başkaları için yaşadım,
ilk defa kendim için birşey yapıyorum,
kimin ne düsündüğü umurumda değil,
kalbimdesin seni seviyorum kalbimdesin...
Aşk başayınca herşey tükenirmiş,
yürek mahkum olur akıl firar edermiş,
meğer ağlamak ne güzel şeymiş,
gözyaşlarımdasın seni seviyorum gözyaşlarımdasın...
Yağmur damlasında gördüm resmini,
gözlerim bağlıtken duydum sesini,
azrail kesmedikçe nefesini,
aklımdasın seni seviyorum aklımdasın...
Karanlıkları aydınlattı sendeki ışık,
çözüldü ruhuma yapışan sarmaşık,
aklım ve gönlüm kendiyle barışık,
ruhumdasın seni seviyorum ruhumdasın...
Seni görmeyince iki gözüm,
sensiz bir çığlık oluyor sözüm,
resmini öpüp kokluyorum türkü gözlüm,
avuçlarımdasın seni seviyorum avuçlarımdasın...
Kimse duymasın bu şiiri sen dinle,
yeniden hayat buldu ömrüm sevginle,
yanında olmasamda kalbim seninle,
düşlerimdesin seni seviyorum düşlerimdesin...
Sana bıraktım hayatımın senaryosunu,
istediğin gibi yaz nasıl düşünürsen sonunu,
bir kuş gibi özgür bıraktım ruhumu,
fikrimdesin seni seviyorum fikrimdesin...
Yalın ayak yürüyorum bazen sokaklarda,
çocuklar gibi oyun oynuyorum parklarda,
mutsuzluğum artık derin uykularda,
seni seviyorum fikrimdesin seni seviyorum aklımdasin,
seni seviyorum...
İbrahim Dizlek