Merhaba arkadaşlar , Şiir yarışmasında 3 arkadaşımızın şiirlerine gelen oylar eşit olduğundan dolayı 2.'lik için onların şiirlerini tekrar oylamaya sunuyorum.
Bu anket 2 Gün sürecektir. Kurallar burada da geçerlidir.
Bu şiirlerin sahibi olan arkadaşlar KENDİ ŞİİRLERİNE OY VEREMEZLER. Eğer verirlerse DİSKALİFİYE olurlar.
1.Şiir
2.Şiir
Bu anket 2 Gün sürecektir. Kurallar burada da geçerlidir.
Bu şiirlerin sahibi olan arkadaşlar KENDİ ŞİİRLERİNE OY VEREMEZLER. Eğer verirlerse DİSKALİFİYE olurlar.
1.Şiir
Sevmesem zaman daha hızlı akar mıydı?
Sevmesem daha kolay olur muydu?
Sevmesem gözlerimi yummudugum da uyayanilir miydim?
Sevmesem boğazıma düğümlenmez miydi nefesim?
Sevmesem sol yanımda taşıdığım kalp bir ağırlıktan başka bir şey olur muydu?
Sevmesem hiç kimse olur muydum ?
Sevmesem her şey olur muydun?
Her şey ilk harf gibi başladı... A - Ş - K
Devamında da İlk harfle bitti.... A - C - I
Başlangıçların sonu olan sen gibi...
İkisi de üç harften ibaretti..
Aklımdasın!
Gözlerimi kapadığımda en çok..
Öyle çizmişim ki yüreğime tebessümünü..
Hayalin yapışmış kalmış gözbebeklerime.
Avuçlarımla tutuyorum en ufak bakışını.
Kaybolmak istediğim gözbebeklerini de,
İçimi yakan güzel tebessümünü de,
Yerleştirmişim...
Kirpiklerime yerleşirken yokluğun,
Gözbebeklerimde nefes alıyor hayalin.
Aklımdasın!
Yazmaya başladığımda en çok..
Kelimelerim dökülürken harf harf
Öyle bir şey ki bu kalemim olmuş adın.
Cümlelerim eksik kalıyor adın geçmiyorsa öznesinde.
Yoksan yükleminde..
Kelimelerim anlamsızlaşıyor sevgimi içine katmadığımda.
İmla hataları yerleşiyor yazdıklarımda,
Bir nokta bile koyamıyorum sen ve ben arasına.
Aklımdasın!
Uykuyla uyanıklık arasında olduğum zamanlarda en çok..
Bir rüyaya dalamıyorsam yokluğunda,
Yıldızları görmüyor sa gözlerim..
Kabusum olmayasın diyedir..
Karanlığa sahip çıkıyorsam herkesin aksine,
Siyahı hala yar ediniyorsam maviyi sen kadar severken..
Korka korka sol yanıma alıyorsam onu..
Geceye olan düşkünlüğündendir.
Aklımdasın!
Günüm aydın olacakken en çok..
Güneşin doğmayışından gittin gideli..
İçmek lazım gelirdi bir bardak çayı seninle aynı bardaktan.
Saçlarıma değerken rüzgar,
Bir deniz kıyısı olmalıydı gözbebeklerimde,
Dalgası yüreğime vuran!
Aklımdasın!
Yalnızken en çok..
Sessizliğe dem vuruyorken dudaklarım.
Duvarlara eşlik ediyorsam şarkılarda.
Çığlıklarıma sığınıyorsam yıldızlardan kaçıp.
Aklımdasın!
Kendimi kaybederken en çok..
Vazgeçerken gözlerimden,
Vazgeçerken nefesimden.
Düşerken bir de sensizlikten
Sonsuz sessizliği..
Aklında mıyım?
Gözlerini kapadığında..
Yazmaya başladığında..
Uyandığında..
Günaydınlarında..
Denizsizliğinde..
Dengesizliğin de...
Yalnızlığında..
Kalabalığında..
nefessizliğinde
..
Tek bir tanesinin cevabı evet ise
Lades mi şimdi?
Bu yüzden mi bu sessizlik!
Bu yüzden mi bu sensizlik!...
Sevmesem daha kolay olur muydu?
Sevmesem gözlerimi yummudugum da uyayanilir miydim?
Sevmesem boğazıma düğümlenmez miydi nefesim?
Sevmesem sol yanımda taşıdığım kalp bir ağırlıktan başka bir şey olur muydu?
Sevmesem hiç kimse olur muydum ?
Sevmesem her şey olur muydun?
Her şey ilk harf gibi başladı... A - Ş - K
Devamında da İlk harfle bitti.... A - C - I
Başlangıçların sonu olan sen gibi...
İkisi de üç harften ibaretti..
Aklımdasın!
Gözlerimi kapadığımda en çok..
Öyle çizmişim ki yüreğime tebessümünü..
Hayalin yapışmış kalmış gözbebeklerime.
Avuçlarımla tutuyorum en ufak bakışını.
Kaybolmak istediğim gözbebeklerini de,
İçimi yakan güzel tebessümünü de,
Yerleştirmişim...
Kirpiklerime yerleşirken yokluğun,
Gözbebeklerimde nefes alıyor hayalin.
Aklımdasın!
Yazmaya başladığımda en çok..
Kelimelerim dökülürken harf harf
Öyle bir şey ki bu kalemim olmuş adın.
Cümlelerim eksik kalıyor adın geçmiyorsa öznesinde.
Yoksan yükleminde..
Kelimelerim anlamsızlaşıyor sevgimi içine katmadığımda.
İmla hataları yerleşiyor yazdıklarımda,
Bir nokta bile koyamıyorum sen ve ben arasına.
Aklımdasın!
Uykuyla uyanıklık arasında olduğum zamanlarda en çok..
Bir rüyaya dalamıyorsam yokluğunda,
Yıldızları görmüyor sa gözlerim..
Kabusum olmayasın diyedir..
Karanlığa sahip çıkıyorsam herkesin aksine,
Siyahı hala yar ediniyorsam maviyi sen kadar severken..
Korka korka sol yanıma alıyorsam onu..
Geceye olan düşkünlüğündendir.
Aklımdasın!
Günüm aydın olacakken en çok..
Güneşin doğmayışından gittin gideli..
İçmek lazım gelirdi bir bardak çayı seninle aynı bardaktan.
Saçlarıma değerken rüzgar,
Bir deniz kıyısı olmalıydı gözbebeklerimde,
Dalgası yüreğime vuran!
Aklımdasın!
Yalnızken en çok..
Sessizliğe dem vuruyorken dudaklarım.
Duvarlara eşlik ediyorsam şarkılarda.
Çığlıklarıma sığınıyorsam yıldızlardan kaçıp.
Aklımdasın!
Kendimi kaybederken en çok..
Vazgeçerken gözlerimden,
Vazgeçerken nefesimden.
Düşerken bir de sensizlikten
Sonsuz sessizliği..
Aklında mıyım?
Gözlerini kapadığında..
Yazmaya başladığında..
Uyandığında..
Günaydınlarında..
Denizsizliğinde..
Dengesizliğin de...
Yalnızlığında..
Kalabalığında..
nefessizliğinde
..
Tek bir tanesinin cevabı evet ise
Lades mi şimdi?
Bu yüzden mi bu sessizlik!
Bu yüzden mi bu sensizlik!...
2.Şiir
Dün gece onlarca sigara yaktım.
O anki çaresizliğimi görseydin ağlardın.
İçime içime çektim dumanı.
Boğdum içimdeki tüm hisleri sigara dumanıyla.
Her gün farklı işkencelerle ruhumu öldüren geçmişimi öldürdüm.
Mezar taşı niyetine bir kaç kalp kırıklığımı batırdım göğüsüme. Bende bol nede olsa.
Geçmişini öldürmek demek unutmak demek değil.
Acıdan arınmak demek.
Ama ben seni unuttum.
Seni unutuşumu kendini Tanrı sanıp beni öldürmüşlüğüne say.
Ve düşersen sakın sol yanında arama beni.
Gelip kaldırmayacağım.
Kendin kalk.
Ben kalkmaya çalışırken beni her seferinde o koyu yalnızlığın soğukluğuna itişine say bu davranışımı.
Öpmeyeceğim yaranı, kanasın.
Her seferinde daha fazla üzülemem dedikten sonra beni kan revan içinde bırakmana say.
Ben her gün kendimi farklı bir morgta aradım.
Ama bir gün bulamazsam kendimi, sen ara beni.
O morgtan çıkamayacak kadar ölüysem, ölüm sebebimi kalpsizlik say.
Çünkü sen bende kırılacak bir kalp bile bırakmadın.
Kalpsiz ne kadar yaşayabilir, yaşıyor sayılabilir bir insan?
De ki;
Onun beni milyonlarca kez sevmişliği,
benim ise onu milyonlarca kez öldürmüşlüğüm vardı.
De ki;
O bundan yıllar önce ölmüştü,
onu sevemeyişim sonucu.
O anki çaresizliğimi görseydin ağlardın.
İçime içime çektim dumanı.
Boğdum içimdeki tüm hisleri sigara dumanıyla.
Her gün farklı işkencelerle ruhumu öldüren geçmişimi öldürdüm.
Mezar taşı niyetine bir kaç kalp kırıklığımı batırdım göğüsüme. Bende bol nede olsa.
Geçmişini öldürmek demek unutmak demek değil.
Acıdan arınmak demek.
Ama ben seni unuttum.
Seni unutuşumu kendini Tanrı sanıp beni öldürmüşlüğüne say.
Ve düşersen sakın sol yanında arama beni.
Gelip kaldırmayacağım.
Kendin kalk.
Ben kalkmaya çalışırken beni her seferinde o koyu yalnızlığın soğukluğuna itişine say bu davranışımı.
Öpmeyeceğim yaranı, kanasın.
Her seferinde daha fazla üzülemem dedikten sonra beni kan revan içinde bırakmana say.
Ben her gün kendimi farklı bir morgta aradım.
Ama bir gün bulamazsam kendimi, sen ara beni.
O morgtan çıkamayacak kadar ölüysem, ölüm sebebimi kalpsizlik say.
Çünkü sen bende kırılacak bir kalp bile bırakmadın.
Kalpsiz ne kadar yaşayabilir, yaşıyor sayılabilir bir insan?
De ki;
Onun beni milyonlarca kez sevmişliği,
benim ise onu milyonlarca kez öldürmüşlüğüm vardı.
De ki;
O bundan yıllar önce ölmüştü,
onu sevemeyişim sonucu.
3.Şiir
