Seninle başladı, bitsin seninle…
Ve gün be gün, ben seni düsünürüm.
Sen benim herseyimsin ey sevgili.
Rüzgarlara ezberlettim türkülerimi,
Ben hep uzaklara türkü yazarım
Sılamsın, sevdamsın, sabır tasımsın
Kalemim adından baska ad yazmaz
Bu kütükte baska bir ad okunmaz
Narına nuruna kurban oldugum
Seven sevdiginden asla yakınmaz
Ben sevda bölügünde kıdemli bir askerim
Terhis olsam gidecek bir yerim yok
Yüregimden baska silah tasımam
Bütün adresleri iptal ettim
Benim senden özge gerçek yarim yok.
Sen benim herseyimsin ey sevgili
Ben rol geregi asık degilim
Deme bu garibin benimle isi ne…
Askım beni teshir eder, Sesim içime saklanır
Aklanırsa adım, seninle aklanır.
Istersen durmadan adres degistir,
Gözlerimi baglasalar da bulurum seni.
Ben, türkülerde tanıdım Fizanı, Yemeni
Anlasam ki sesim sesine degmistir,
Bütün gemileri yakar gelirim.
Bu bir taahhüttür; sına beni..
En deli rüzgarların önüne sür, bulut-bulut,
Bir yerde yanlıs yaparsam adımı unut.
Son kursunu kendime sıkar gelirim.
Bir et kemik torbası degilim ben
Bir hasar raporu degil yazdıgım
Bir ask mektubudur ey sevgili,
Kızıl-kıyametten önce…
Ve görmek için bakmaya gerek yok
Her dilde güzeldir senin adın
Meydanlar sarsılır sen ortaya çıkınca
Yeter ki görecek göz, göz olsun.
Velhasıl uzun sözlere hiç gerek yok
Dil hicâbından lâl olmalı seni anarken
Ey benim tabibim, tacidarım
Gündönümüdür ben seni bekliyorum




​