Bilgilendirme ;
- Katılan arkadaşlar , kendi paylaştığı şiirlere oy VEREMEZLER. Başka şiirlere oy verebilirler.
- Başvurular 22.04.2019 Saat : 23:59'a kadar geçerlidir.
Başarılar.
1.Şiir
Sevmesem zaman daha hızlı akar mıydı?
Sevmesem daha kolay olur muydu?
Sevmesem gözlerimi yummudugum da uyayanilir miydim?
Sevmesem boğazıma düğümlenmez miydi nefesim?
Sevmesem sol yanımda taşıdığım kalp bir ağırlıktan başka bir şey olur muydu?
Sevmesem hiç kimse olur muydum ?
Sevmesem her şey olur muydun?
Her şey ilk harf gibi başladı... A - Ş - K
Devamında da İlk harfle bitti.... A - C - I
Başlangıçların sonu olan sen gibi...
İkisi de üç harften ibaretti..
Aklımdasın!
Gözlerimi kapadığımda en çok..
Öyle çizmişim ki yüreğime tebessümünü..
Hayalin yapışmış kalmış gözbebeklerime.
Avuçlarımla tutuyorum en ufak bakışını.
Kaybolmak istediğim gözbebeklerini de,
İçimi yakan güzel tebessümünü de,
Yerleştirmişim...
Kirpiklerime yerleşirken yokluğun,
Gözbebeklerimde nefes alıyor hayalin.
Aklımdasın!
Yazmaya başladığımda en çok..
Kelimelerim dökülürken harf harf
Öyle bir şey ki bu kalemim olmuş adın.
Cümlelerim eksik kalıyor adın geçmiyorsa öznesinde.
Yoksan yükleminde..
Kelimelerim anlamsızlaşıyor sevgimi içine katmadığımda.
İmla hataları yerleşiyor yazdıklarımda,
Bir nokta bile koyamıyorum sen ve ben arasına.
Aklımdasın!
Uykuyla uyanıklık arasında olduğum zamanlarda en çok..
Bir rüyaya dalamıyorsam yokluğunda,
Yıldızları görmüyor sa gözlerim..
Kabusum olmayasın diyedir..
Karanlığa sahip çıkıyorsam herkesin aksine,
Siyahı hala yar ediniyorsam maviyi sen kadar severken..
Korka korka sol yanıma alıyorsam onu..
Geceye olan düşkünlüğündendir.
Aklımdasın!
Günüm aydın olacakken en çok..
Güneşin doğmayışından gittin gideli..
İçmek lazım gelirdi bir bardak çayı seninle aynı bardaktan.
Saçlarıma değerken rüzgar,
Bir deniz kıyısı olmalıydı gözbebeklerimde,
Dalgası yüreğime vuran!
Aklımdasın!
Yalnızken en çok..
Sessizliğe dem vuruyorken dudaklarım.
Duvarlara eşlik ediyorsam şarkılarda.
Çığlıklarıma sığınıyorsam yıldızlardan kaçıp.
Aklımdasın!
Kendimi kaybederken en çok..
Vazgeçerken gözlerimden,
Vazgeçerken nefesimden.
Düşerken bir de sensizlikten
Sonsuz sessizliği..
Aklında mıyım?
Gözlerini kapadığında..
Yazmaya başladığında..
Uyandığında..
Günaydınlarında..
Denizsizliğinde..
Dengesizliğin de...
Yalnızlığında..
Kalabalığında..
nefessizliğinde
..
Tek bir tanesinin cevabı evet ise
Lades mi şimdi?
Bu yüzden mi bu sessizlik!
Bu yüzden mi bu sensizlik!...
Sevmesem daha kolay olur muydu?
Sevmesem gözlerimi yummudugum da uyayanilir miydim?
Sevmesem boğazıma düğümlenmez miydi nefesim?
Sevmesem sol yanımda taşıdığım kalp bir ağırlıktan başka bir şey olur muydu?
Sevmesem hiç kimse olur muydum ?
Sevmesem her şey olur muydun?
Her şey ilk harf gibi başladı... A - Ş - K
Devamında da İlk harfle bitti.... A - C - I
Başlangıçların sonu olan sen gibi...
İkisi de üç harften ibaretti..
Aklımdasın!
Gözlerimi kapadığımda en çok..
Öyle çizmişim ki yüreğime tebessümünü..
Hayalin yapışmış kalmış gözbebeklerime.
Avuçlarımla tutuyorum en ufak bakışını.
Kaybolmak istediğim gözbebeklerini de,
İçimi yakan güzel tebessümünü de,
Yerleştirmişim...
Kirpiklerime yerleşirken yokluğun,
Gözbebeklerimde nefes alıyor hayalin.
Aklımdasın!
Yazmaya başladığımda en çok..
Kelimelerim dökülürken harf harf
Öyle bir şey ki bu kalemim olmuş adın.
Cümlelerim eksik kalıyor adın geçmiyorsa öznesinde.
Yoksan yükleminde..
Kelimelerim anlamsızlaşıyor sevgimi içine katmadığımda.
İmla hataları yerleşiyor yazdıklarımda,
Bir nokta bile koyamıyorum sen ve ben arasına.
Aklımdasın!
Uykuyla uyanıklık arasında olduğum zamanlarda en çok..
Bir rüyaya dalamıyorsam yokluğunda,
Yıldızları görmüyor sa gözlerim..
Kabusum olmayasın diyedir..
Karanlığa sahip çıkıyorsam herkesin aksine,
Siyahı hala yar ediniyorsam maviyi sen kadar severken..
Korka korka sol yanıma alıyorsam onu..
Geceye olan düşkünlüğündendir.
Aklımdasın!
Günüm aydın olacakken en çok..
Güneşin doğmayışından gittin gideli..
İçmek lazım gelirdi bir bardak çayı seninle aynı bardaktan.
Saçlarıma değerken rüzgar,
Bir deniz kıyısı olmalıydı gözbebeklerimde,
Dalgası yüreğime vuran!
Aklımdasın!
Yalnızken en çok..
Sessizliğe dem vuruyorken dudaklarım.
Duvarlara eşlik ediyorsam şarkılarda.
Çığlıklarıma sığınıyorsam yıldızlardan kaçıp.
Aklımdasın!
Kendimi kaybederken en çok..
Vazgeçerken gözlerimden,
Vazgeçerken nefesimden.
Düşerken bir de sensizlikten
Sonsuz sessizliği..
Aklında mıyım?
Gözlerini kapadığında..
Yazmaya başladığında..
Uyandığında..
Günaydınlarında..
Denizsizliğinde..
Dengesizliğin de...
Yalnızlığında..
Kalabalığında..
nefessizliğinde
..
Tek bir tanesinin cevabı evet ise
Lades mi şimdi?
Bu yüzden mi bu sessizlik!
Bu yüzden mi bu sensizlik!...
2.Şiir
Ortalama insanda
herhangi bir günde herhangi bir orduya
yetecek kadar ihanet,
nefret, şiddet
ve saçmalık vardır.
Ve cinayet konusunda en becerikliler,
cinayet karşıtı vaaz verenlerdir.
Ve nefreti en iyi becerenler,
sevmeyi vaaz edenlerdir.
Ve son olarak;
savaşı en iyi becerenler,
barış vaazı verenlerdir.
Tanrı'yı vaaz edenlerin,
Tanrı'ya ihtiyacı var.
Barış vaaz edenlerin,
huzuru yok.
Sevgiyi vaaz edenler,
sevgisizdirler.
Vaaz edenlerden sakının.
Bilmişlerden sakının.
Durmadan kitap okuyanlardan sakının.
Yoksulluktan nefret edenlerden,
ya da gurur duyanlardan sakının.
Övgü göstermekte hızlı davrananlardan sakının.
Karşılığında övgü beklerler.
Sansürlemekte hızlı davrananlardan sakının.
Bil medikleri şeylerden korkarlar.
Sürekli kalabalıkları arayanlardan sakının;
Tek başlarına bir hiçtirler.
Ortalama erkekten,
ortalama kadından sakının.
Sevgilerinden sakının.
Sevgileri vasattır,
vasatı aranır dururlar.
Ama nefretleri dahiyanedir.
Nefretleri seni beni,
herkesi öldürebilecek kadar dahiyanedir...
Yalnızlığı istemezler.
Yalnızlığı anlamazlar.
Kendilerinden farklı herşeyi yoketmeye çalışırlar..
Sanat yaratamadıklarından,
sanatı anlayamazlar.
Yaratma başarısızlıklarını,
dünyanın beceriksizliğine yorarlar.
Kendileri tam sevemedikleri için,
senin sevginin eksik olduğuna inanırlar.
Ve senden nefret ederler.
Ve nefretleri
parlak bir elmas,
bir bıçak,
bir dağ,
bir kaplan,
bir baldıranotu gibi mükemmeldir.
En usta oldukları sanattır nefret!
3.Şiir
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.
Orhan Veli Kanık
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.
Orhan Veli Kanık
4.Şiir
'Dokunulmasa da,
Görülmese de;
Kalpte yer verilir bazısına.''
NEDENSİZ
Sen...
Aklım ve kalbim arasında Kalan
En güzel ÇARESİZLİĞİMSİN...
Gerçi aklıma bile gelmiyorsun artık...
O kadar KALBİMDESİN Kİ...
Gözlerinin...
Gözlerinin elasından koy ömrüme
Kırk yılın hatırına SEN kalayım.
SEVMEK... Ne uzun kelime.
Şimdi açsam pencereyi beklesem,
Sen gelsen
Olmaz ya hani geliversen
Hiçbir şey sormasan
Hiçbir şey söylemesen...
Sussam
Sussan
Sussak
5.Şiir
'Dokunulmasa da,
Görülmese de;
Kalpte yer verilir bazısına.''
NEDENSİZ
Sen...
Aklım ve kalbim arasında Kalan
En güzel ÇARESİZLİĞİMSİN...
Gerçi aklıma bile gelmiyorsun artık...
O kadar KALBİMDESİN Kİ...
Gözlerinin...
Gözlerinin elasından koy ömrüme
Kırk yılın hatırına SEN kalayım.
SEVMEK... Ne uzun kelime.
Şimdi açsam pencereyi beklesem,
Sen gelsen
Olmaz ya hani geliversen
Hiçbir şey sormasan
Hiçbir şey söylemesen...
Sussam
Sussan
Sussak
5.Şiir
Ne/dense Seviyorum Seni - Mehmet Ercan
Sizin oralarda da yakın mıdır kimi zaman yıldızlar yeryüzüne?
Hani uzansan utanacak kadar mahçup mudur hala kızlar?
Yıldızım barışmadı yıldızlarla sevgili
Hangisini seçmeye kalksam adına, gözden kayboldu
Seni yüklediğim güller boyun büküyor ifade edememekten
Elimde avucumda bir tek ben varım ismini vereceğim
Sevgine boyanmaya hazır kalbim kalbin de isterse
Ve seni sevmeme neden sorulur sevgili
Nedense seviyorum seni
Ne dense seviyorum seni
Pervasızlık diz boyu balçık sevgili
İnsan eli ayağının değdiği kalpler kan topluyor
Bulutların okşadığı dağ başlarında biriktim sana
İyisi mi kal sen bizim buralarda
Dağ yamaçlarını süpürsün eteklerin
Papatyalar sen koksun
Bilsen
Yokluğun adı altında bende tek korkusun
Oysa bilinse sebep bulamazlar seni sevmeme
Boşboğazlar yutar sevgimizi en haram haliyle
Ve seni sevmeme neden sorulur sevgili
Ne dense seviyorum seni
Gülleri de sahiplenmişler sevgili
Sana neyi benzetmeli bilmem
Her rengine bir duygu yüklenmişken çiçeklerin
Kimine ayrılık, kimine hasret, kimine aşk pay edilmişken
Bâkir bir isim buldum sana en temizinden
Sadece adınla hitap ettim
Adını yabancıladın
Yorgundun
Paramparça buldum seni bağbozumu bir mevsimde
Talan edilmiş saçların kirli kelimelerle
Gözbebeklerini gözyaşlarında boğmaya yeltenmişler
Sanki seni bana öldürmüşlerdi aşk olma diye
Ve ben hazırım seni sevmeme ne dense
Nedense seviyorum seni
Ne dense seviyorum seni
Sen dışında her şeye muhalifim şimdi
Susturdum us denilen insana özgü farkı
Ecele karşı ne kuşanılır bilmiyorum ama
Varlığımı kalkan edip bileyledim, toprağa düşme diye
Bil ki papatyalar sen kokmaktan asla sıkılmaz
Belki dağların başı döner çekilirsen
Eğer istemezsen
Aşkımı giyin ve kaç buralardan, ben seni korurum
Tehdit ederim ölümü yaklaşırsa
Kendimi sen yanımdan vururum
Ve ben hazırım sonuma adın verilse
Aldırış etmeden severim seni ne dense
Sevgili
Nedense seviyorum seni
Ne dense seviyorum seni
6.Şiir
Sizin oralarda da yakın mıdır kimi zaman yıldızlar yeryüzüne?
Hani uzansan utanacak kadar mahçup mudur hala kızlar?
Yıldızım barışmadı yıldızlarla sevgili
Hangisini seçmeye kalksam adına, gözden kayboldu
Seni yüklediğim güller boyun büküyor ifade edememekten
Elimde avucumda bir tek ben varım ismini vereceğim
Sevgine boyanmaya hazır kalbim kalbin de isterse
Ve seni sevmeme neden sorulur sevgili
Nedense seviyorum seni
Ne dense seviyorum seni
Pervasızlık diz boyu balçık sevgili
İnsan eli ayağının değdiği kalpler kan topluyor
Bulutların okşadığı dağ başlarında biriktim sana
İyisi mi kal sen bizim buralarda
Dağ yamaçlarını süpürsün eteklerin
Papatyalar sen koksun
Bilsen
Yokluğun adı altında bende tek korkusun
Oysa bilinse sebep bulamazlar seni sevmeme
Boşboğazlar yutar sevgimizi en haram haliyle
Ve seni sevmeme neden sorulur sevgili
Ne dense seviyorum seni
Gülleri de sahiplenmişler sevgili
Sana neyi benzetmeli bilmem
Her rengine bir duygu yüklenmişken çiçeklerin
Kimine ayrılık, kimine hasret, kimine aşk pay edilmişken
Bâkir bir isim buldum sana en temizinden
Sadece adınla hitap ettim
Adını yabancıladın
Yorgundun
Paramparça buldum seni bağbozumu bir mevsimde
Talan edilmiş saçların kirli kelimelerle
Gözbebeklerini gözyaşlarında boğmaya yeltenmişler
Sanki seni bana öldürmüşlerdi aşk olma diye
Ve ben hazırım seni sevmeme ne dense
Nedense seviyorum seni
Ne dense seviyorum seni
Sen dışında her şeye muhalifim şimdi
Susturdum us denilen insana özgü farkı
Ecele karşı ne kuşanılır bilmiyorum ama
Varlığımı kalkan edip bileyledim, toprağa düşme diye
Bil ki papatyalar sen kokmaktan asla sıkılmaz
Belki dağların başı döner çekilirsen
Eğer istemezsen
Aşkımı giyin ve kaç buralardan, ben seni korurum
Tehdit ederim ölümü yaklaşırsa
Kendimi sen yanımdan vururum
Ve ben hazırım sonuma adın verilse
Aldırış etmeden severim seni ne dense
Sevgili
Nedense seviyorum seni
Ne dense seviyorum seni
6.Şiir
Dün gece onlarca sigara yaktım.
O anki çaresizliğimi görseydin ağlardın.
İçime içime çektim dumanı.
Boğdum içimdeki tüm hisleri sigara dumanıyla.
Her gün farklı işkencelerle ruhumu öldüren geçmişimi öldürdüm.
Mezar taşı niyetine bir kaç kalp kırıklığımı batırdım göğüsüme. Bende bol nede olsa.
Geçmişini öldürmek demek unutmak demek değil.
Acıdan arınmak demek.
Ama ben seni unuttum.
Seni unutuşumu kendini Tanrı sanıp beni öldürmüşlüğüne say.
Ve düşersen sakın sol yanında arama beni.
Gelip kaldırmayacağım.
Kendin kalk.
Ben kalkmaya çalışırken beni her seferinde o koyu yalnızlığın soğukluğuna itişine say bu davranışımı.
Öpmeyeceğim yaranı, kanasın.
Her seferinde “daha fazla üzülemem” dedikten sonra beni kan revan içinde bırakmana say.
Ben her gün kendimi farklı bir morgta aradım.
Ama bir gün bulamazsam kendimi, sen ara beni.
O morgtan çıkamayacak kadar ölüysem, ölüm sebebimi “kalpsizlik” say.
Çünkü sen bende kırılacak bir kalp bile bırakmadın.
Kalpsiz ne kadar yaşayabilir, yaşıyor sayılabilir bir insan?
De ki;
Onun beni milyonlarca kez sevmişliği,
benim ise onu milyonlarca kez öldürmüşlüğüm vardı.
De ki;
O bundan yıllar önce ölmüştü,
onu sevemeyişim sonucu.
O anki çaresizliğimi görseydin ağlardın.
İçime içime çektim dumanı.
Boğdum içimdeki tüm hisleri sigara dumanıyla.
Her gün farklı işkencelerle ruhumu öldüren geçmişimi öldürdüm.
Mezar taşı niyetine bir kaç kalp kırıklığımı batırdım göğüsüme. Bende bol nede olsa.
Geçmişini öldürmek demek unutmak demek değil.
Acıdan arınmak demek.
Ama ben seni unuttum.
Seni unutuşumu kendini Tanrı sanıp beni öldürmüşlüğüne say.
Ve düşersen sakın sol yanında arama beni.
Gelip kaldırmayacağım.
Kendin kalk.
Ben kalkmaya çalışırken beni her seferinde o koyu yalnızlığın soğukluğuna itişine say bu davranışımı.
Öpmeyeceğim yaranı, kanasın.
Her seferinde “daha fazla üzülemem” dedikten sonra beni kan revan içinde bırakmana say.
Ben her gün kendimi farklı bir morgta aradım.
Ama bir gün bulamazsam kendimi, sen ara beni.
O morgtan çıkamayacak kadar ölüysem, ölüm sebebimi “kalpsizlik” say.
Çünkü sen bende kırılacak bir kalp bile bırakmadın.
Kalpsiz ne kadar yaşayabilir, yaşıyor sayılabilir bir insan?
De ki;
Onun beni milyonlarca kez sevmişliği,
benim ise onu milyonlarca kez öldürmüşlüğüm vardı.
De ki;
O bundan yıllar önce ölmüştü,
onu sevemeyişim sonucu.
7.Şiir
